Mεγάλη Τρίτη και σκέφτομαι πώς ή μεγάλη μέρα της Γυναίκας,ειν' αυτή. Γιατί - για συλλογίσου - δίνει στον άοσμο κόσμο ή Γυναίκα, μυρωδιά. Από αυτήν, εύωδιάζεται ή οικουμένη! Μα πρόσεξε, την ευωδιά τη δίνει, τη σκορπά, εκείνη πού είναι στο Χριστό κοντά! Μας έμαθε ό κόσμος εμπόριο να κάνουμε σωστό. Δώσε μου τόσα, στη ζυγαριά, θα μπεί αυτό πού μούδωοες, να ξέρω πόσα θα σου δώσω εγώ.Καί μέσα στη συναλλαγή, νάτη ή Γυναίκα πού αρνήθηκε αυτό το άλισβερίσι. Γι' αυτήν μιλώ πού άλειψε με μύρο τα πόδια του Χριστού.Πανάκριβο το μύρο, τ' αγόρασε με στέρηση, με το αίμα της καρδιάς της το αγόρασε, για να το δώσει σε Εκείνον. Όλοι μιλούν για τη στιγμή πού το περίχυσε στα πόδια του Χριστού. για την αθέατη πλευρά, πώς έγινε και το αγόρασε το μύρο, δε το μαθαίνουμε. Καί συλλογιέμαι πώς: "Αν μια γυναίκα σαν έμενα, σαν εσένα, μια συνηθισμένη γυναίκα δηλαδή, ήθελε να κάνει δώρο ακριβό, σε πρόσωπο ακριβό κι αγαπημένο τί θα έκανε;Τό πρώτο, θα πήγαινε στα μαγαζιά, θα κοίταζε στίς όμορφες βιτρίνες, θά βλεπε τις τιμές, θα συλλογιόταν τα λεφτά που χει στο πορτο-φόλι της. Μετά, θάμπαινε μες στο μαγαζί. Να ψάξει κι άλλο θέλει. Καί να, αναπηδά. Το βρήκε επί τέλους! Μα ή τιμή!!! "Ω τί τιμή!! Τί ακριβό δώρο! Βγάζει το πορτοφόλι της, μετρά, ξαναμετρά, αδύνατο να τ' άγορά- σει Πρέπει να μην αδειάσει καί το πορτοφόλι ολότελα. Πρέπει να μείνει κατιτίς καί γι' άλλα ψώνια. Οι ανάγκες βλέπεις δεν τελειώνουνε ποτέ. Ή λογική δεν έβλαψε κανένα. Να δώσουμε, δε λέω, μα νάναι άπ' το περίσσευμα. Οχι κι από το στέρημα να είναι! Μα αυτή πού πήγε στο Χριστό κι έπεσε στα ποδάρια Του, θα έδωσε χωρίς κρατούμενα. "Ο,τι είχε καί δεν είχε τόδωσε, για ν' αγοράσει το πανάκριβο το μύρο. Καί το προσφέρει απλόχερα. Όχι μονάχο του. Με δάκρυα μετάνοιας γίνεται το μύρο ατίμητο. Καί τα μαλλιά της να σφουγγίζουνε δάκρυα καί μύρο μπερδεμένα. Οι άντρες πού βλέπουνε εκεί μπροστά στα μάτια τους να χύνεται, να σπαταλιέται κάτι τόσο ακριβό όπως το μύρο, ταράζονται. Γιατί θα έπρεπε τόσα λεφτά να πάν χαμένα; Τόσοι φτωχοί υπάρχουνε, τόση ανάγκη υπάρχει στον πλανήτη για λεφτά! Κι αυτή να τα σκορπά χωρίς να βάζει λογική στη σκέψη της, στην πράξη της!!! Καί τάπαν όλα ετούτα, γιατί ξέρανε μόνο την τιμή πού χε το δώρο.Πώς είν' ατίμητο, γιατί ατίμητη ή Αγάπη, «δε τόξεραν οι αντρικές καρδιές». Την ώρα πού κάθε είδος στο Σούπερ μάρκετ έχει καρφιτσωμένη άπάνω τήν τιμή, θέλαν καί την Αγάπη, ναι κι αυτή, να την κοστολογήσουν. Πόσο πηγαίνει το κιλό ή Αγάπη, πόσο το δίκιλο; Σέ κείνο το μεγάλο το οικονομικό κουτί; Πόσο στοιχίζει, πόσο πουλιέται, πόσο αγοράζεται, άραγε, ή Αγάπη; Μα οί μυρωδιές πού έχυσε ή γυναίκα στα πόδια του Χριστού καί πού γιόμισαν ευωδιές το σύμπαν, δεν έχουνε τιμή. Να ή Γυναίκα. Ή πονεμένη, ή απλή, ή παιδεμένη. Εσύ πού δίπλα μου περνας, Γυναίκα, στη σιωπή το Μύρο ετοιμάζεις. Με στέρηση, με πόνο καί οδύνη κι απέ απλόχερα το δίνεις, το σκορπάς στα πόδια του Χριστού. Κι οί μυρωδιές απλώνονται στην Πλάση κι αγιάζεται ή πλάση από τούτο το μοσκομύριστο μυρωδικό. Αυτό πού τόσο, ώ πόσο ακριβά! στοιχίζει! Τόσο ακριβά, πού μόνο ό Χριστός το κοστολόγησε σωστά!! Μεγάλη Τρίτη! Καί σκέφτομαι πώς τούτη είναι ή μεγάλη μέρα της Γυναίκας
Της Γαλάτειας Γρηγοριάδου-Σουρέλη
