Μέ διαταγή του τυράννου οι δήμιοι μαστίγωσαν άνηλεώς τη Μυρόπη και ύστερα τήν πέταξαν αίμόφυρτη μέσα στο κελί της φυλακής. Όμως ό Κύριος δέν εγκατέλειψε τη μάρτυρα απαράκλητη. Τα μεσάνυχτα ένα υπέρλαμπρο ουράνιο φως πλημμύρισε τό κελί, πλήθος αγγέλων της παρουσιάστηκαν, και εν μέσω αυτών ό άγιος Ισίδωρος, ό όποιος της άπηύθυνε λόγο:
«Ειρήνη σοι, Μυρόπη! Ή δέησης σου έφθασε εις τον Θεόν και ιδού έρχεσαι μεθ’ ημών ίνα λάβης τον ήτοιμασμένον σοι στέφανον». Ή άγια μάρτυς σκίρτησε άπό άγαλλίαση και τήν ίδια στιγμή παρέδωσε τήν ψυχή της στον Θεό της. Ευωδέστατο άρωμα απλώθηκε τότε άπό τό λείψανό της, πλημμυρίζοντας όλο τον χώρο της φυλακής. Ένας άπ’ τούς παρευρισκόμενους φρουρούς αισθάνθηκε τό άρωμα, πίστεψε στον Χριστό, βαπτίστηκε και σύντομα δέχθηκε και αυτός μαρτυρικό θάνατο. Ή άγια Μυρόπη έλαβε τήν κατοικία της στήν αιωνιότητα, τό έτος 251.
Ο ''Πρόλογος της Αχρίδος''Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
πηγή