Σαρακοστή,ξεσαρακοστή-Το ίδιο απόμακροι στο ίδιο μας το σπίτι

  Θυμάμαι που είχε έρθει μια ημέρα ένας σύζυγος και μου είχε πει: 

«Εντάξει, ρε πάτερ! Τώρα λέει ότι είναι Σαρακοστή! Την είδα όμως και τις άλλες ημέρες! Τότε που δεν ήταν ούτε νηστεία ούτε Σαρακοστή ούτε τίποτε! Και τότε το ίδιο απόμακρη ήταν!» 

 Οπότε κατάλαβα και δεν συνεχίσαμε τη συζήτηση. Διότι, όταν φανεί η αλήθεια, τα χείλη σιωπούν και οι δικαιολογίες παύουν. Δεν είμαστε αληθινοί. Δεν λέμε την αλήθεια. Ούτε στον ίδιο μας τον εαυτό μερικές φορές. Βρίσκουμε ποικίλα προσχήματα για να κρυφτούμε. Και μπόλικες υπεκφυγές για να μη δούμε κατάματα τον εαυτό μας. Και την πληρώνει πάλι ο καλός Θεός. Διότι Αυτόν βάζουμε μπροστά. Αυτόν, που είναι η μεγάλη Αγάπη και ο «Ερωτας ο πρώτος», επικαλούμαστε για να δικαιολογήσουμε το ανέραστο ήθος και τη νοσηρή ψυχή μας.

  Πιστεύω να καταλαβαίνεις ότι ο Θεός δεν έχει καμία σχέση με αυτή την αρρωστημένη ψυχική και σωματική κατάσταση. Παρόλο που πολλοί άντρες και γυναίκες Τον επικαλούνται για να εξηγήσουν την ερωτική ψυχρότητα κι αδιαφορία. Ολα αρχίζουν από αυτό: Δεν έχουμε αγαπήσει τον εαυτό μας. Εχουμε μια τόσο λανθασμένη εντύπωση για το σώμα και τις λειτουργίες του, για την αγάπη και τη συζυγία. Είναι τόσο ενοχικές οι αντιλήψεις μας για τη λειτουργία του έρωτα. Κυρίως γι' αυτόν. Ολα αυτά όμως είναι δώρα! Δώρα δοσμένα από τον Θεό, για να ανεβεί η ζωή μας σε ένα άλλο επίπεδο και να αποκτήσει ποιότητα. Δόθηκαν ως αφορμές ξεκούρασης, ηρεμίας, χαλάρωσης και δοξολογίας του Θεού κι άπειρης ευγνωμοσύνης στον Χριστό.

  Εμείς όμως τα βιώνουμε τόσο παράξενα. Και αντί να τα χαρούμε, βασανιζόμαστε απίστευτα. Στη συνέχεια όλη αυτή η κατάσταση έχει αντίκτυπο στην υπόλοιπη οικογένεια. Διότι και τα παιδιά καταλαβαίνουν το κλίμα αυτό στο σπίτι. Βλέπουν, δηλαδή, δύο γονείς ανέραστους, ανικανοποίητους, μη ευχαριστημένους, μη ικανοποιημένους. Μονίμως εκνευρισμένους. Κάθε λίγο πικραμένους. Και καταλαβαίνουν ότι το ζευγάρι αυτό δεν περνάει καλά. Καταλαβαίνουν τα πάντα για το ζευγάρι αυτό, διότι είναι οι γονείς τους! Και ξέρουν πολύ καλά τα παιδιά ότι ένας βασικός λόγος που δεν περνούν καλά οι γονείς τους είναι ακριβώς η συζυγική απόσταση. Δεν θα σ' το πει ποτέ, μα το ξέρει το παιδί σε μεγάλο βαθμό. Το διαισθάνεται. Είναι ανάγκη να σκεφτούμε όλα αυτά αν θέλουμε να δούμε τη ζωή κατάματα. Καταλαβαίνω ότι είναι δύσκολο να δεις και να παραδεχθείς την αλήθεια αυτή. Είναι αγώνας ισόβιος να υπερβεί κανείς τις ενοχές του, που 'ναι σχεδόν σύμφυτες με το «εγώ» μας.

  Θυμάμαι, μου 'πε ένας φίλος μου κληρικός ότι η ενοχή δεν γεννήθηκε από την Εκκλησία. Δεν είναι η Εκκλησία αυτή που δημιούργησε την ενοχή στον άνθρωπο. Υπήρχε ήδη. Υπάρχει μέσα στην ύπαρξή μας η ενοχή. Τη νιώθουμε για πολλά δώρα που μας έχει δώσει ο Θεός. Δεν είναι σπάνιο να νιώθουμε ένοχοι με οτιδήποτε προκαλεί απόλαυση, χαρά και ηδονή στη ζωή μας. 

π.Ανδρέας Κονάνος

Το απόσπασμα είναι από το βιβλίο μου, Όλα του Γάμου Δύσκολα, των εκδόσεων Eκδόσεις Άθως - Athos Publications στην εφημερίδα Ορθόδοξη Αλήθεια

Μόνο ὁ Θεός γνωρίζει, ποιός εἶναι ὁ Ἀδαμ καί ποιά εἶναι ἡ Εὔα τοῦ καθενός

Γιά δύο λόγους σήμερα οἱ γάμοι ἀποτυγχάνουν:
α) διότι δέν εἶναι ὅλοι γιά γάμο, καί·
β) διότι δέν ρωτήθηκε ὁ Θεός, ἄν αὐτός ἤ αὔτή, πού πᾶμε νά παντρευτοῦμε, εἶναι ὁ κατάλληλος ἄνθρωπος γιά ἐμᾶς. 

Γιατί μόνο ὁ Θεός γνωρίζει, ποιός εἶναι ὁ Ἀδαμ καί ποιά εἶναι ἡ Εὔα τοῦ καθενός. Καί βλέπεις ζευγάρια πού συμβίωναν 10 χρόνια μαζί, καί ὅταν παντρευτοῦν, νά χωρίζουν σέ 10 μέρες. Ἀσυμφωνία χαρακτῆρα, ἀναφέρεται ὡς αἰτία τοῦ διαζυγίου! Καλά στά χρόνια πού ἦταν μαζί, δέν τήν κατάλαβαν τήν ἀσυμφωνία καί τήν κατάλαβαν σέ 10 μέρες; Νά ὅμως πού στά 10 χρόνια συμβίωσης, τούς τρύγαγε ὁ διάβολος καί ὅταν στεφανώθηκαν μέ τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ, εἴχαμε ἀσυμφωνία χαρακτῆρα. Γιατί; Γιατί δέν ρωτήθηκε ὁ Θεός ἀπό τό ζευγάρι, γιά τό ἄν ὁ ἕνας γιά τόν ἄλλον, εἶναι ὁ Ἀδάμ καί ἡ Εὔα ἀντίστοιχα. Ἔτσι ἐξηγοῦνται τά πολλά ναυάγια στό γάμο...


Ιεροκήρυκος Δημητρίου Παναγοπούλου

πηγή