Είναι εντολή θεοΰ απαράβατη, να παιδαγωγη ή οικογένεια τα παιδιά• διότι αυτή εΐναι το φυσικό καί πρώτο σχολειο τους.
"Ομως ό λόγος του Θεοΰ προσθέτει κάτι πολύ σημαντικό στην εντολή: «καλώς εκτρέφει πατήρ δίκαιος» (Παρ. κγ' 24), Ό ενάρετος πατέρας δίνει καλή άνατροφή στο παιδί του.
Οι ενάρετοι γονείς, οι καλοί πρόγονοι, αυτοί δημιουργούν μέσα στην οικογενειακή φωλιά την άτμόσφαιρα της Ιερότητος, χωρίς αυτό να καταργη την έλευθερίαν των παιδιών, είναι το κλιμα της υγείας, οπού αναπτύσσονται ομαλά τα νέα βλαστάρι
Δεν ειναι πολλές οι οικογένειες,παλαιές και σύγχρονες, πού βεβαιώνουν την άλήθειαν της παροιμίας, οικογένειες πού με την άγιαστική τους πορεία έδωσαν στον κόσμον Αγίους «κατ' οίκον διδαχθέντας». "Ομως κλασσικό παραμένει το παράδειγμα δύο κυρίως οικογενειών του Δ' μ.Χ. αιώνος, οι οποίες έδωσαν στην Έκκλησίαν από πέντε Αγίους ή καθεμιά. Ή οικογένεια του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου καί ή οικογένεια του Μεγάλου Βασιλείου.
Επειδή όμως «Ή Αγία Οικογένεια του Μ. Βασιλείου» ώρίστηκε από την Δ. Ί. Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος (8 Σεπτ. 1998) ως προστάτης της Οικογενείας, ή οποία τιμάται την δευτέραν Κυριακήν του Ιανουαρίου, είναι ευκαιρία να την επισκεφθούμε με το σημείωμα αυτό καί να χαρούμε το περιβάλλον της.
Την άτμόσφαιρα της πνευματικής υγείας την δημιούργησαν στην οίκογένειαν του Μ. Βασιλείου οι πρόγονοι. Διάχυτον το κλϊμα της ευλάβειας από τον Μάρτυρα πάππου, τον Πατέρα της Έμμελείας, της οικοδέσποινας καί μητέρας των 10 παιδιών της. "Αγνωστον το όνομα του σε μας, έπεσκίασε με το Χριστιανικόν του μαρτύρων τίς άλλες «λαμπρότητες των λόγων» καί τα στρατηγικά καί τα πολιτικά αξιώματα πού έφθαναν μέχρι τα βασιλικά ανάκτορα, τίς δημόσιες τιμές καί τίς περιουσίες, πού έπλεόναζαν στο Καππαδοκικόν «μητρωον» γένος, από την πλευράν της Έμμελείας.
Ή μαρτυρική χάρις ήταν το μέγα κληροδότημα στην οικογένεια του Βασιλειόυ και της Εμμέλειας με τά 10 παιδιά.
Καί από την πλευράν του «πατρώου» γένους από τον Πόντον, εϊσώρμησε στην πολύτεκνη οίκογένειαν μία άλλη φλέβα μαρτυρικής ευλογίας, το έπτάχρονον μαρτύριον του πάππου καί της γιαγιάς, των γονέων του πατέρα, πού τον έλεγαν κι αυτόν Βασίλειο. Το ευτύχημα είναι ότι ή γιαγιά Μακρινά, όπως καί ό άνδρας της, επέζησαν του φοβερού διωγμού του Μαξιμίνου (305-313), πού τους ανάγκασε να ζουν μαρτυρικά αυτοί, οί πάμπλουτοι άρχοντες, στα κρύα καί στίς ζέστες της υπαίθρου καί τίς βροχές• «ή τε άφιλος έρημία» με την στέρησιν της συναναστροφής καί επικοινωνίας, τους έτρεφε μέσα στα χαμόκλαδα των βουνών του Πόντου, οπού είχαν καταφύγει, με τα ελάφια πού παρουσιάζοντα μπροστά τους, όταν έτελείωναν την προσευχήν τους. Επτά χρόνια πρόσφυγες, άστεγοι, πτωχοί, στα όρη καί στα βουνά, έτοιμοι κάθε ώρα καί κάθε στιγμή να χύσουν καί το αίμα τους χάριν του Χρίστου. Άλλ' ό Χριστός δεν τους το έζήτησε, διότι ήθελε οί ζωντανοί αυτοί Μάρτυρες, ισότιμοι μ' εκείνους πού πέθαναν, να μεταδώσουν την πείρα τους στους νεωτέρους, «εμπνοοι στήλαι» καί «σιγώντα κηρύγματα».
Καί να πού το ζωντανό τους κήρυγμα έκαρποφόρησε εις «εκατόν» στα εγγόνια τους, τα παιδιά του γυιοΰ τους Βασιλείου καί της νύφης τους Έμμελείας. Διότι ή γιαγιά Μακρινά, πού είχε μαθητεύσει στον "Αγιο Γρηγόριο τον Θαυματουργό, καί είχε ρουφήξει την «γνήσια εκκλησιαστική παράδοση» κοντά του, τα ατέλειωτα βράδυα στο αρχοντικό του γυιου της, πότε στην Νεοκαισάρειαν του Πόντου καί πότε στην Καισάρειαν της Καππαδοκίας «γεμάτη μνήμες, πείρα καί σύνεσι» έστάλαζε στα εγγονάκια της, κυρίως τα δύο πρώτα, την Μακρίναν καί τον Βασίλειον, της ευσέβειας τα νάματα. Συγκινητική ή άπόδειξις:
«... εν γε τουτο τολμώ καυχασθαι εν Κυρίω, ότι ουδέποτε πεπλανημένας εσχον τάς περί Θεοϋ υπολήψεις, ή έτέρως φρονών μετέμαθον ύστερον, Άλλ' ην εκ παιδός ελαβον εννοιαν περί Θεοϋ παρά της μακαρίας μητρός μου καί της μάμμης Μακρινής, ταύτην αύξηθεΐσαν εσχον εν έμαυτω» βεβαιώνει, επίσκοπος πλέον ώριμος, φτασμένος (375) ο Μέγας Βασίλειος.
Ή Μητέρα του καί ή Γιαγιά του τον έδίδαξαν «κατ' οίκον» την άληθινήν Θεολογίαν. "Οχι μόνον αυτόν, αλλά καί όλα τα αδέλφια. Ή Μητέρα τους ήταν όνομα καί πράγμα έμμέλεια, δηλαδή κοσμιότης, αρμονία καί κάλλος. Ό πατέρας τους Βασίλειος ήταν στον Πόντον «κοινός παιδευτής αρετής». Στό οικογενειακό τους σχολεΐο τα παιδιά έδιδάχθηκαν «την έγκύκλιον παίδευσιν», τα πρώτα γράμματα
καί εξασκήθηκαν εις την «θεοσέβειαν».
Καί από τα δύο γένη — πατρικό καί μητρικό — επήραν τα μαθήματα της αγάπης, της φιλοξενίας, της φιλανθρωπίας καί έμαθαν να συμπαρίστανται στο έργον της Εκκλησίας. "Ολα τα παιδιά,όχι ένα μόνο ή δύο ή τρία.Όλα- καί ήταν δέκα!
Ή Μακρίνα πρώτη, ή δεύτερη μάνα των παιδιών ,αυτή πού ενέπνευσε στον Βασίλειο την μεγάλη του κλήσιν παρηγόρησε την Μητέρα στο μεγάλο πένθος τους για τον Ναυκράτιο καί άνέθρεψε εξ ολοκλήρου τον μικρότερο Πέτρον(328-380).
Ό Μ. Βασίλειος, Αρχιεπίσκοπος Καισαρείας (330-379).
Ό Ναυκράτιος, νομικός (332-358).
Ό Γρηγόριος ό Νύσσης (334-394).
Ό Πέτρος, Επίσκοπος Σεβαστείας (345/7-392).
Τα άλλα (5 ή 4) ήταν κορίτσια, πού ευδοκίμησαν στον εγγαμον βίον.
Πρώτος έφυγε για τον ούρανό ό "Αγιος Ναυκράτιος, ο γλυκός αδελφός, στα 26 του χρόνια, είχε γίνει μοναχός καί ψάρευε στο ποτάμι "Ιριν, για να προσφέρη τα ψάρια του στους γύρω γέροντας άσκητάς' έκεί καί πνίγηκε (358).
Δεύτερος μετετέθη στο ούράνιο θυσιαστήριο ο Μ. Βασίλειος (379) 49 ετών.
Τρίτη κοιμήθηκε (380) ή Αγία Μακρίνα, (52 ετών), μοναχή σε μονήν του Πόντου, την οποίαν είχε συστήσει μαζί με την Μητέρα της κοντά στον "Ιριν ποταμόν, Ό αδελφός της Γρηγόριος έπλεξε τέ έγκώμιόν της «Εις τον βίον της Όσίας Μακρίνας».
Τέταρτος άνεχώρησε για τα ουράνια σκηνώματα στα 47 του χρόνια ό Πέτρος, Επίσκοπος Σεβαστείας(το 329).
Καί τελευταίος (394) ό πέμπτος "Αγιος της Οικο¬ενείας, ό Γρηγόριος, ό φιλοσοφικώτατος Θεολόγος, Επίσκοπος Νύσσης.
Πέντε "Αγιοι Αδελφοί, ''κατ' οίκον διδαχθέντες ''την αγιότητα από τους Αγίους Γονείς τους καί τούς Προγόνους τους, κτυπούν την καμπάνα της σωτη ρίας:
"Αν θέλετε να σώσετε την Νεολαία, σώστε πρώτα την Οίκογένεια. Στραφεΐτε στην «κατ οίκον έκκλησίαν», με την εννοιαν δτι οί γονεις πρώτοι οφείλουν να γίνουν συνεπείς Χριστιανοί και να θεμελιώσουν την άνατροφή των παιδιών του επάνω στην άγιαστική χάρη καί διδαχή της Εκκλησίας του Χρίστου.
πηγή-περιοδικό΄''Η Δράσις μας''
Σεβαστή μου Πρεσβυτέρα, εύχεσθε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή κι ευλογημένη χρονιά, με τη χάρη του Κυρίου, για σας και τους οικείους σας (ευχές και στον παπά Γιώργη)!
Προ ετών είχε δημοσιευτεί στο περιοδικό Πολύτεκνη Οικογένεια μια όμορφη εικόνα ολόκληρης της οικογένειας του αγίου Βασιλείου. Την ψάχνω, για να τη βάλω στο Ίντερνετ, Θεού θέλοντος, αλλά δεν έχω καταφέρει να τη βρω.
Αν την έχετε και τη δημοσιεύσετε στο ωραιότατο ιστολόγιό σας, θα σας ήμουν ευγνώμων.
Εύχομαι καλό αγώνα σε όλους τους τομείς.
Με εκτίμηση