ΓΡΑΜΜΑ...ΠΡΟΣ ΕΝΑΝ ΥΠΟΨΗΦΙΟ

Αγαπητέ φίλε.


Μου είπαν ότι έχεις έντονο άγχος καθώς ευρίσκεσαι, στο τελικό στάδιο πριν τις εξετάσεις. "Οτι έχεις μεταπτώσεις στη συναισθηματική σου κατάσταση.Άλλοτε νιώθεις ήσυχος και σίγουρος καί άλλοτε τα νιώθεις μαύρα, δύσκολα, ακατόρθωτα καί νιώθεις τίς προσπάθειες σου περιττές. "Οτι άλλοτε κάνεις αστεία, λες καί δεν υπάρχει πρόβλημα, καί άλλοτε το πιο μικρό αστείο πού θα σου κάνουν είναι ικανό να σε κάνει να θέλεις να διαλύσεις τα πάντα...

Μαθαίνω ότι οι δικοί σου προσπαθούν να σου συμπαρασταθούν καί άλλοτε τα καταφέρνουν, άλλοτε πάλι καταφέρνουν το αντίθετο, καθώς ανησυχώντας οι ίδιοι, προσπαθούν να σε πείσουν να μην ανησυχείς... Καθώς σε κοιτάζουν με βλέμμα πικραμένο ή φοβισμένο, όπως όταν έχει αρρωστήσει ένα προσφιλές τους πρόσωπο.
"Οταν διαβάζεις πολύ, σου λένε ότι πρέπει να βγεις έξω, να ξεσκάσεις, αλλά όταν βγαίνεις έξω, σε κοιτάζουν ανήσυχα μήπως καί έχεις παραιτηθεί.


Μου ζήτησαν λοιπόν, επειδή συνεργάζομαι με τους εφήβους καί τίς οικογένειες τους, να γράφω κάτι πού να μπορεί να βοηθήσει...

Λοιπόν θα είμαι ξεκάθαρος, όπως πρέπει να είσαι, όταν αναφέρεσαι στη ζωή.

Το άγχος, ή αγωνία, ή ανησυχία, ή ανασφάλεια, ή αποσταθεροποίηση, ή ξενοιασιά, ο εκνευρισμός, ό φόβος, όλα αυτά τελοσπάντων, όχι μόνο δεν είναι αρνητικά στοιχεία στην πορεία σου, αλλά αντιθέτως αποτελούν αποδείξεις Οτι είσαι ζωντανός, υγιής καί υπεύθυνος...
"Ενας υγιής άνθρωπος, όταν βρίσκεται σε μία εσωτερική διεργασία, όταν θέτει στόχους, όταν δίνει εξετάσεις, όταν ανοίγεται, τότε είναι φυσιολογικό να αναρωτιέται... Είναι ή ανάληψη της ευθύνης της έλευθερίας του πού τον δυσκολεύει... Είναι ωραίο το να έχεις ένα σκοπό και νά τον παλεύεις. Τότε είσαι καί νιώθεις ζωντανός.Στή διάρκεια του αγώνα, αν είσαι φυσιολογικός, θα αναρωτηθείς καί γιά το εάν θα τα καταφέρεις. Θα αναρωτηθείς και για το εάν αξίζει τόσος κόπος. Για το εάν είναι αυτός που σου ταιριάζει ή ακόμα και αν στην πραγματικότητα είναι δικός σου στόχος η κάποιοι άλλοι σου τον έχουν επιβάλει άμεσα ή έμμεσα...

"Ομως όλα αυτά δεν είναι αδυναμία. Δέν αποτελούν προδοσία.Είναι η ευκαιρία του να έπαναδιαβεβαιώσεις και νά επαναπροσδιορίσεις το στόχο σου. Είναι το τίμημα της ελευθερίας. Καί όταν ακόμα κλείνεις τα αυτιά σου καί δέν ασχολείσαι με τέτοια ερωτήματα καί αύτό υγεία είναι, καθώς γνωρίζεις ότι ή επίτευξη του συγκεκριμένου στόχου δεν θα σημαίνει τον τελικό προσδιορισμό, αλλά αντίθετα θα σου επιτρέψει να θέσεις καί άλλους στόχους στη συνέχεια...
"Ενας αθλητής πού τρέχει ίΟΟ μ. δεν προλαβαίνει να σκεφτεί. Συγκεντρώνεται, παίρνει μία ανάσα καί τρέχει δίχως να γυρίσει να δει δίπλα του ή μέσα του τί συμβαίνει. "Ενας μαραθωνοδρόμος όμως, καθώς τρέχει, σκέφτεται, ξανασκέφτεται, ιδρώνει, εξαντλείται, αναρωτιέται για τις δυνάμεις του, για την επάρκεια της προπόνησης του, για τίς δυνατότητες των αντιπάλων του, γιά τό εάν θα πρέπει τώρα ή αργότερα να δώσει όλες του τίς δυνάμεις. Αναρωτιέται ακόμα καί για το εάν το να τρέχεις μαραθώνιο είναι ή καλύτερη επιλογή ή αν θα έπρεπε να ασχολείται με κάτι άλλο. Καί καθώς αναρωτιέται, τρέχει... Καί δεν πρόκειται βέβαια για κάποιον αδύναμο άνθρωπο, γιατί τότε δεν θα μπορούσε να τρέχει μαραθώνιο...
Είναι ή μακρά επίπονη καί απαιτητική διαδικασία του Μαραθωνίου που θέτει ερωτήματα. Καί εσύ, φίλε μου, δεν τρέχεις 100 μέτρα Μαραθώνιο τρέχεις καί σου αξίζει το χειροκρότημα μου, όπως καί να νιώθεις.


Σου εύχομαι να πετύχεις, αλλά όχι μόνο σε μία σχολή ή σε μία καλή σχολή, αλλά σε κάτι περισσότερο. Στό να υπερασπίζεις τίς επιλογές σου καί ταυτόχρονα να τίς διευρύνεις...

ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ-Παιδοψυχολόγου

περιοδικό ΄΄Πειραική Εκκλησία''