Στο τραπέζι καθόμασταν όλοι μαζί. Κάναμε πρώτα προσευχή και υστέρα αρχίζαμε να τρώμε. Αν άρχιζε κανείς να τρώει, πριν ευλογηθεί το τραπέζι, λέγαμε: «αυτός πόρνευσε». Την έλλειψη εγκράτειας την θεωρούσαμε πορνεία.
Είναι διάλυση της οικογενείας να έρχεται ο καθένας στο σπίτι, οποία ώρα θέλει, και να τρώει μόνος του χωρίς να υπάρχει λόγος.
Εσείς γέροντα την έλλειψη της εγκράτειας στο φαγητό τη θεωρούσατε πορνεία
Όσοι από εμάς θεωρούμε την πορνεία αρετή, άλλά και τα κουσούρια τα ονομάσαμε υπέρβαση και απελευθέρωση σε τι σειρά αρετής κατατασσόμαστε;
Αν αυτό που τότε λέγατε εσείς ήταν το αποκορύφωμα της εγκράτειας, αυτό που τώρα κάποιοι λένε από εμάς είναι προφανως το αποκορύφωμα... της διαφθοράς!
Γεροντας Παϊσιος
Agapi en Xristo
Αυτό το αποτέλεσμα επιτυγχάνεται αφού έχει προηγηθεί εσωτερική στάση σεβασμού απέναντι στην ίδια τη χάρη της ζωής και δεν μπορεί να συμβαίνει το αντίθετο: η στάση αυτή αν γίνεται διά καταναγκασμού, δεν φέρνει τον σεβασμό, αλλά την καταπίεση. Ή μπορεί κανείς να το συνηθίσει και να λέει ότι έκανα το χρέος μου και όλα πάνε καλά. Το ζητούμενο πάντα είναι η εσωτερική στάση.
ΑπάντησηΔιαγραφή