Η ευλάβεια των παιδιών της Τσαρικής Οικογένειας...

.." Έγραφε για τα παιδιά της κάποτε η Αλεξάνδρα στον αγγλικανό επίσκοπο και οικογενειακό σύμβουλο των παιδικών της χρόνων δρα Μποϊντ Κάρπεντερ:

" Είθε ο Θεός να μας βοηθήση να τους δώσουμε μια ορθή και στέρεη μόρφωση και να τους καταστήσουμε πάνω από όλα καλούς χριστιανούς στρατιώτες, ώστε να αγωνίζονται για τον Σωτήρα μας".
Ήταν αρκετό να μπή κανείς στα δωμάτια των παιδιών για να αντιληφθή την πνευματική τους κατάσταση. Αντί των συνηθισμένων αντικειμένων που συναντά κανείς στα παιδικά και εφηβικά δωμάτια, τα κορίτσια είχαν δίπλα από τα κρεβάτια τους Καινές Διαθήκες, προσευχητάρια, σταυρούς και κεριά. Όσο για τους τοίχους των δωματίων τους, όπως και σε αυτό των γονιών τους, δεν υπήρχε σχεδόν ούτε ένα σημείο ακάλυπτο από τις πολυάριθμες εικόνες που κρέμονταν πάνω σε αυτούς.
Από πολύ νωρίς, η Αλεξάνδρα φρόντισε να εμφυτεύση στις ψυχές των παιδιών της την αγάπη για την προσευχή. Σχεδόν καθημερινά τα έπαιρνε μαζί της σε κάποιον ναό για να ανάψουν το κερακι τους και να προσευχηθούν ήσυχα σε μια γωνιά. Κάθε βράδυ πήγαινε στα δωμάτια τους για να συμπροσευχηθούν και όταν η ίδια δεν ήταν καλά στην υγεία της -κάτι που συνέβαινε πολύ συχνά- συνήθιζε να τους στέλνη γραπτά σημειώματα από το δωμάτιό της, τα οποία περιείχαν πνευματικές συμβουλές και υπενθυμίσεις για προσευχή".

Από το βιβλίο ΟΙ ΆΓΙΟΙ ΒΑΣΙΛΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΡΟΜΑΝΟΦ
(ΌΣΑ ΔΕΝ ΜΠΌΡΕΣΕ ΝΑ ΚΡΥΨΗ Η ΣΙΩΠΉ)
(Ι.Μ. Τιμίου Προδρόμου Μέσα Ποταμού)

πηγή