Σάββατο 19 Ιουνίου 2010

Μια ελληνίδα Εκπαιδευτικός(με το Ε κεφαλαίο)στο Μπρόνξ της Νέας Υόρκης

Γράφει για ta xalia ο Δημοσιογράφος Χρήστος Νικολαίδης


Αισθάνομαι πολύ τυχερός που γνώρισα την Πέπη Παναγιοσούλη. Είναι Ελληνίδα, γεννημένη στη Νέα Υόρκη και διευθύντρια του δημόσιου γυμνασίου «Κάπα», του Μπρονξ, μίας περιοχής με υψηλότατη εγκληματικότητα και τόσα ακόμη προβλήματα.

Πρόκειται για μία κορυφαία περίπτωση. Μητέρα τριών παιδιών, με βαθιά ελληνική...
καλλιέργεια και παιδεία, μάχεται καθημερινά απέναντι στις συμμορίες και την οικογενειακή εγκατάλειψη για να κρατήσει ζωντανές κάποιες παιδικές ψυχές.
«Εμείς είμαστε τα τελευταία εμπόδια που έχουν τα παιδιά του Μπρονξ πριν πέσουν, όπως και χιλιάδες άλλα στους δρόμους της ανέχειας, της παραβατικότητας, των ναρκωτικών, της βίας και της πορνείας. Αν θα αγωνιστούμε σκληρά θα εμποδίσουμε τα παιδιά να καταλήξουν εκεί. Γι' αυτό και πρέπει να δουλεύουμε συνεχώς και να μαθαίνουμε κάθε μέρα από τους ίδιους τους μαθητές μας για τους τρόπους που είναι περισσότερο αποδοτικοί. Και αυτό δεν είναι απλώς μία ακόμη δουλειά. Είναι ιεραποστολή, είναι κατάθεση ψυχής, δεν σχετίζεται, ούτε εξαρτάται από μισθούς, συμβόλαια ή ωράρια», λέει η υπέροχη αυτή γυναίκα όταν την καλούμε να μιλήσει για τη δουλειά της.



Άλλωστε στο κέντρο του διαβόητου Μπρονξ, το κυρίως ζήτημα δεν είναι τόσο να μάθουν τα παιδιά μαθηματικά ή ιστορία, είναι να μείνουν μακριά από τις συμμορίες, τη βία, τα ναρκωτικά.
Μοιραία, μιλώντας και ακούγοντας αυτήν τη γυναίκα το μυαλό πηγαίνει στην Ελλάδα, στην κατάσταση του δικού μας εκπαιδευτικού συστήματος. Στους δικούς μας δασκάλους, τις συντεχνίες και τα συνδικάτα τους, τον τραβηγμένο από τα μαλλιά συνδικαλισμό τους και τη φλόγα, που σπάνια βλέπει πλέον κανείς στα μάτια τους. Όλοι τους μιλούνε για προβλήματα, ελλείψεις, αιτήματα, κακή οργάνωση, εμπόδια, κακά βιβλία, ελλιπή κατάρτιση, μισθούς ντροπής, μηδενική υποστήριξη και εξωγενείς παράγοντες που ταλαιπωρούν την καθημερινότητά τους μέσα στις τάξεις. Αλήθεια, όσα προβλήματα κι αν παραθέσει κανείς θα τολμούσε να ισχυριστεί ότι προσεγγίζει αυτά που αντιμετωπίζει κατάφατσα κάθε δευτερόλεπτο η Παναγιοσούλη; Ακόμη και με κίνδυνο της ίδιας της της ζωής. Άλλωστε η εγκληματικότητα είναι παρούσα. Στην είσοδο του σχολείου υπάρχει πύλη ελέγχου (βλέπε φωτογραφία) όμοια με αυτές των αεροδρομίων για τον εντοπισμό όπλων ενώ η αστυνομία το περίφημο NYPD έχει ιδρύσει ειδικό Σώμα προστασίας των μαθητών και πάταξης της ενδοσχολικής βίας .



Γνώρισα το γυμνάσιο «Κάπα» σε ένα πρόσφατο ταξίδι μου στη Νέα Υόρκη, και το επισκεφθήκαμε με τη συνεργάτιδα της εκπομπής Εύα Τσουρέκα όταν πληροφορηθήκαμε ότι σε αυτό γίνονται μαθήματα ελληνικών. Εκεί γυρίσαμε ένα ρεπορτάζ για την εκπομπή μου, το «Δήγμα Δωρεάν». Στη διάρκεια όμως των γυρισμάτων πληροφορηθήκαμε ότι το «Κάπα» διευθύνει μία Ελληνίδα. Αμέσως αποφασίσαμε να της αφιερώσουμε μία ολόκληρη εκπομπή. Για να την ρωτήσουμε για τα παιδιά, τη συμπεριφορά τους, τους κινδύνους, τις προκλήσεις.


«Τα παιδιά μπορούν να σωθούν. Να μεταφορτωθούν. Είναι δύσκολο αλλά μπορεί να συμβεί. Το έχω δει, το έχω νιώσει», λέει η Παναγιοσούλη..

Δείτε περισσότερα εδώ: http://www.facebook.com/pages/Degma-Dorean-e-ekpompe-tou-Chrestou-Nikolaide/123320391025242

πηγή-www.tahalia.blogspot.com
















Διαβάστε περισσότερα: http://taxalia.blogspot.com/2010/06/blog-post_884.html#ixzz0rIovjwiO






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου