Κυριακή 31 Μαρτίου 2013

Τραγική περίπτωση video gamer: Έχει περάσει τα τελευταία 6 χρόνια σε internet cafe


Θέμα στους Times του Πεκίνου έγινε η περίπτωση του νεαρούΛι Μενγκ, αποτελώντας αντανάκλαση ενός ολοένα διογκούμενου προβλήματος στις τάξεις της κινεζικής και όχι μόνο νεολαίας: της εξάρτησης από το διαδίκτυο και τα video-games.

Συγκεκριμένα, ο Λι Μενγκ ουσιαστικά έχει περάσει τα τελευταία 6 χρόνια της ζωής του μπροστά στις οθόνες των υπολογιστών συνοικιακού internet cafe, εγκαταλείποντας τη θέση του μονάχα για την επιτέλεση των βιολογικών αναγκών του, καθώς και για να αγοράσει φαγητό και να κάνει ντουζ.

Σύμφωνα με τα κινεζικά ΜΜΕ, ο Λι Μενγκ αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο πριν από 6 χρόνια και έκτοτε κατοικοεδρεύει στα internet cafe στη βορειοανατολική πόλη του Τσανγκτσουν.

Μάλιστα, ο ιδιοκτήτης ενός από τα καφέ φέρεται να έχει δηλώσει πως ο νεαρός βρίσκεται εκεί στην ίδια θέση για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα που αποτελεί πλέον σιωπηλό αναπόσπαστο κομμάτι του εσωτερικού διάκοσμου.

Η ιστορία του ήρθε στην επιφάνεια όταν ένας πανεπιστημιακός καθηγητής ψυχολογίας ενημέρωσε δημοσιογράφο για την ύπαρξη ενός νεαρού που παίζει μανιωδώς διαδικτυακά παιχνίδια επί έξι χρόνια χωρίς την παραμικρή επικοινωνία με τον εξωτερικό κόσμο.

Κάθε προσπάθεια όμως του δημοσιογράφου να επικοινωνήσει επιτόπου με το νεαρό, υπό την εποπτεία ειδικού κοινωνικού ψυχολόγου, δεν είχε απολύτως κανένα αποτέλεσμα.

Ας σημειωθεί ότι Λι Μενγκ κοιμάται μέσα στο καφέ...

  iefimerida.gr -πηγή

Παρασκευή 29 Μαρτίου 2013

ΘΕΕ ΜΟΥ, ΜΗ ΜΟΥ ΔΩΣΕΙΣ Ο,ΤΙ ΖΗΤΗΣΩ (ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ)

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου
"Τρέξε, αγαπημένε, τρέξε ελεύθερος σαν το ζαρκάδι"

 ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ

Θεέ μου, μη μου δώσεις ό,τι σου ζητήσω! Άφησε να συναντώ δυσκολίες και εμπόδια. Καλύτερα ελεύθερος και με στερήσεις, παρά να έχω ό,τι επιθυμώ και στο κλουβί.


             Μια καλή μητέρα δεν θ΄ αφήσει τα παιδιά της γυμνά. Θα τα δώσει ζεστά ρούχα να φορέσουν το χειμώνα, για να μην κρυώνουν.

             Μια καλή μητέρα θα φροντίσει και για την ψυχή και για το πνεύμα των παιδιών της, όπως φροντίζει για το σώμα.

             Μια καλή μητέρα ξέρει ποιες είναι οι νοσηρές ψυχικές και πνευματικές επιδράσεις και φυλάγει τα παιδιά της από αυτές με ό,τι διδάχτηκε από τη δική της μητέρα κι από την πνευματική μητέρα των Χριστιανών, την Εκκλησία.

             Μια καλή μητέρα ξέρει ότι η καλύτερη άμυνα και προστασία των παιδιών της είναι η προσευχή ή δική της, η προσευχή των ίδιων των παιδιών και η αδιάλειπτη προσευχή της Εκκλησίας.

             Μια καλή μητέρα προσεύχεται όχι να αφαιρέσει ο Θεός τις δυσκολίες και τα εμπόδια από τη ζωή των παιδιών της, αλλά προσεύχεται να τα δώσει ο Θεός δύναμη να αγωνίζονται με τις δυσκολίες και τα εμπόδια.

             Μια καλή μητέρα ξέρει πως η μεγαλύτερη νοσηρή επίδραση η οποία ναρκώνει την ψυχή και το πνεύμα των παδιών της είναι η επιδίωξη μιας ζωής χωρίς δυσκολίες και εμπόδια.

             Μια καλή μητέρα ξέρει σε τί ψυχική και πνευματική σύγχυση βρίσκεται ένας κόσμος, που θεωρεί δυσβάστακτο βάρος για τα παιδιά του την προσευχή, την εξομολόγηση, την νηστεία!

            Μια καλή μητέρα ξέρει πως νοσηρές ψυχικές και πνευματικές επιδράσεις υπάρχουν και θα υπάρχουν πάντα. Δεν ζητεί απ΄ το Θεό να απαλλάξει τον κόσμο από αυτές, αλλά ζητεί να δώσει στον κόσμο που πιστεύει στο Θεό να του δώσει δύναμη να αγωνίζονται με αυτές και να νικούν.

           Μια καλή μητέρα προσεύχεται ακόμα και γι΄ αυτούς που θεληματικά ακολουθούν αυτοκαταστροφικούς δρόμους και ούτε οι ίδιοι είναι ελεύθεροι ούτε τους άλλους αφήνουν να ζουν ελεύθεροι από τα πάθη με πίστη και με αγάπη στο Θεό και στους άλλους.

πηγή

Πέμπτη 28 Μαρτίου 2013

Παιδιά απ’ όλο τον κόσμο ποζάρουν με τ’ αγαπημένα παιχνίδια τους

Όπως και πολλοί άλλοι φωτογράφοι σε όλο τον κόσμο, ο Gabriele Galimberti απολαμβάνει να ταξίδια.  Σε διάστημα 18 μηνών ταξίδεψε σε… πολλά μέρη και φωτογράφισε παιδιά από κάθε χώρα μαζί με τα αγαπημένα τους παιχνίδια. Οι φωτογραφίες του είναι αποκαλυπτικές του κόσμου των παιδιών, της προσωπικότητάς τους, της οικονομικής κατάστασης τους, της οικογένειας τους και των ενδιαφερόντων τους.
Ο Galimberti διαπίστωσε ότι τα παιδιά σε όλο τον κόσμο έχουν ομοιότητες αλλά και διαφορές. Ενώ όλα απολαμβάνουν το παιχνίδι και τη διασκέδαση, εντούτοις η οικονομική κατάσταση των παιδιών έχει προφανώς μεγάλη επιρροή στην προσωπικότητα τους.
Τα πλουσιότερα παιδιά ήταν πιο κτητικά με τα υπάρχοντά τους και αρχικά δεν επέτρεπαν στον Galimberti ν’ αγγίξει τα παιχνίδια τους. Η οικοδόμηση σχέσης εμπιστοσύνης με αυτά τα παιδιά πήρε περισσότερο χρόνο. Τα φτωχότερα παιδιά ήταν πολύ πιο δεκτικά και πολύ πιο γενναιόδωρα με τα λιγότερα παιχνίδια τους. Στις φτωχότερες χώρες, τα παιδιά είχαν πολύ λίγα παιχνίδια, και ως εκ τούτου περνούσαν το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου τους σε εξωτερικούς χώρους με τους φίλους τους.

Τρίτη 26 Μαρτίου 2013

Παιδί και Νηστεία-Γέροντας Παίσιος

Γέροντα, ένα παιδάκι πόσο πρέπει να νηστεύη;
Αν το παιδί είναι γερό, έχη υγεία, μπορεί να νηστεύη. Άλλωστε τώρα υπάρχουν ένα σωρό τροφές νηστίσιμες. Παλιά τα παιδιά νήστευαν και όλη μέρα έτρεχαν και έπαιζαν, αλλά έτρωγαν πολλές φορές. Στα Φάρασα, την Μεγάλη Σαρακοστή όλοι, μικροί-μεγάλοι, έκαναν ενάτη. Μάζευαν οι γονείς τα παιδιά στο Κάστρο, τους έδιναν παιχνίδια, για να παίζουν, και στις τρεις το απόγευμα ,που χτυπούσε η καμπάνα για Προηγιασμένη, πήγαιναν και κοινωνούσαν.
 Έλεγε ο Άγιος Αρσένιος : « Τα παιδιά ,όταν παίζουν όλη την ημέρα, δεν θυμούνται το φαγητό. Τώρα που θα βοηθήση και ο Χριστός, δεν θα αντέξουν; » Και οι μεγάλοι, όταν δεν νηστεύουν, ελέγχονται βλέποντας τα παιδιά να νηστεύουν. Όταν μικρός δούλευα με τον μάστορά μου για πολύ καιρό σε κάποιο σπίτι και τρώγαμε εκεί, Τετάρτη και Παρασκευή έφευγα και πήγαινα να φάω στο σπίτι μου, γιατί αυτοί δεν νήστευαν. Μια φορά, Τετάρτη ήταν. Έφεραν να με κεράσουν μπακλαβά. 
- Ευχαριστώ, τους είπα , αλλά νηστεύω . 
-Για δες , είπαν, μικρό παιδί να νηστεύη και εμείς μεγάλοι άνθρωποι να τρώμε ! 
.Από το βιβλίο «Οικογενειακή ζωή»
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Δ´
Ιερόν Ησυχαστήριον ''Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος''

Δευτέρα 25 Μαρτίου 2013

Η σύναξις του Αρχαγγέλου Γαβριήλ (26 Μαρτίου)


 του Αρχιμ. Νικοδήμου Παυλόπουλου Καθηγουμένου Ι. Μ. Αγίου Ιγνατίου – Λειμώνος Λέσβου από το βιβλίο του «Εορτοδρόμιον»
Τα έργα του Γαβριήλ«Τη 16η του αυτού μηνός την σύναξιν επιτελούμεν
του Αρχαγγέλου Γαβριήλεξ αρχής και άνωθεν παραδεδομένην,ως τω θείω και υπερφυεί Μυστηρίωκαι απορρήτω καθυπουργήσαντος».
Η αγία μας Εκκλησία, ευσεβείς χριστιανοί, εκτός από τον εορτασμό των μεγάλων γεγονότων της ζωής του Κυρίου και της Θεοτόκου έχει θεσπίσει εορτές, για την εύρεσι αγίων λειψάνων, για τη μετακόμιση αγίων λειψάνων, για την ανάμνησι θαυμάτων, για την εύρεσι ιερών εικόνων και για την τιμή των ιερών εκείνων προσώπων τα οποία επρωτοστάτησαν κατά την εκτέλεσι της βουλής του θεού και υπούργησαν στα υπερφυή μυστήρια της θείας οικονομίας.

Ύστερα σχεδόν από κάθε δεσποτική ή θεομητορική εορτή οι χριστιανοί συνάζονται στους Ναούς για να τιμήσουν τον άγγελο εκείνον ή τον άγιο, ο όποιος έπαιξε πρωτεύοντα ρόλο κατά την ιστορική και ιερή ημέρα αυτής της εορτής. Γι΄ αυτό και η τιμή του «Πρωταγωνιστού» ιερού προσώπου ονομάζεται Σύναξις.
Έτσι μετά τη γέννησι της Θεοτόκου έχομε τη Σύναξι των αγίων θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, μετά τη γέννησι του Κυρίου τη Σύναξι της υπεραγίας Θεοτόκου, μετά τη Βάπτισι του Δεσπότου Χρίστου τη Σύναξι του Βαπτιστού Ιωάννου, μετά την Υπαπαντή τη Σύναξι του Συμεών του θεοδόχου και μετά τον Ευαγγελισμό της αγνής κόρης της Ναζαρέτ τη Σύναξι του Αρχαγγέλου Γαβριήλ.
Και βέβαια δίκαια συνάζονται οι χριστιανοί — και πρέπει πάντοτε αθρόα να συγκεντρώνωνται — στους Ναούς για να τιμήσουν τον μέγαν αρχάγγελο Γαβριήλ, γιατί αυτός έγινε ο υπηρέτης του υπερφυούς μυστηρίου της συλλήψεως της αγίας Παρθένου εκ Πνεύματος αγίου του Υιού και Λόγου του Θεού.
Κατά τον ιερόν υμνογράφο «Απεστάλη Άγγελος Γαβριήλ, ουρανόθεν εκ Θεού προς παρθένον αμόλυντον, εις πόλιν της Γαλιλαίας Ναζαρέτ, ευαγγελίσασθαι αύτη του ξένου τρόπου την σύλληψιν… Απεστάλη στρατιώτης ουράνιος, προς το έμψυχον της δόξης Παλάτιον, προετοιμάσαι τω κτίστη κατοικίαν άληκτον».
Και με την ενθύμησι αυτής της μεγάλης υπηρεσίας του Αρχαγγέλου Γαβριήλ, η αγία μας Εκκλησία αναμιμνήσκεται και όλες τις πολύτιμες υπηρεσίες πού προσέφερε στο ανθρώπινο γένος σαν απεσταλμένος του Θεού και διάκονος των θείων βουλών του.
Ο αρχάγγελος Γαβριήλ, — «και το πρόσωπον αυτού ωσεί όράσις αστραπής» — ερμήνευσε στον προφήτη Δανιήλ το όνειρο του Ναβουχοδονόσορος «καταφαιδρύνων αυτόν και εντιθείς την δήλωσιν, των αγνοουμένων εν πνεύματι», κατά τον Ιερόν Υμνογράφο.
Ο αρχάγγελος Γαβριήλ ανήγγειλε στο Ζαχαρία τον Ιερέα ότι θα γέννηση υιό «τον Πρόδρομο της χάριτος».
Ο ίδιος αρχάγγελος καθησύχασε το σώφρονα Ιωσήφ, το Μνήστορα της Παρθένου, λέγοντας: «Ιωσήφ υιός Δαυίδ, μη φοβηθής παραλάβειν Μαριάμ την γυναικά σου το γαρ εν αύτη γεννηθέν εκ Πνεύματος έστιν αγίου».
Ο ίδιος αρχάγγελος μετά την κατάστρωσι του θεοκτόνου σχεδίου του Ηρώδη είπε στον Ιωσήφ «παράλαβε το παιδίον και την Μητέρα αυτού και φεύγε εις Αίγυπτον…μέλλει γαρ Ηρώδης ζητείν το παιδίον του απολέσαι αυτό.
Ο ίδιος αρχάγγελος ενημέρωσε τον Ιωσήφ στην Αίγυπτο περί του θανάτου του Ηρώδη και της εκλείψεως του κινδύνου της ζωής του Μεσσίου, «τεθνήκασι γαρ οι ζητούντες την ψυχήν του παιδιού».
Ο ίδιος αρχάγγελος Γαβριήλ «καταβάς εξ ουρανού προσελθών απεκύλισε τον λίθον από της θύρας και εκάθητο επάνω αυτού, ην δε η ιδέα αυτού ως αστραπή και το ένδυμα αυτού λευκόν ως χιών».
Ο ίδιος τέλος ο αρχάγγελος παρουσιάσθηκε στην Παναγία μας τρεις ήμερες πριν από την Κοίμησί της και της προανήγγειλε την απόφασι του Υιού της να την παραλαβή πλησίον του.
 
Από όλες αυτές τις υπηρεσίες και τις ιερές αποστολές και διακονίες μαζί με τις πάμπολλες άλλες του αρχαγγέλου Γαβριήλ καταλαβαίνομε ότι ο Αρχάγγελος πού σήμερα τιμούμε είναι «των ασωμάτων λειτουργών πρωτεύων», «ο μέγας Γαβριήλ αρχηγός των αγγέλων», «φως δεύτερον», ο ιδιαίτερος θα ελέγαμε και άμεσος υπηρέτης του Κυρίου μας Ιησού και της Παναγίας Μητέρας Του.
Ευσεβείς χριστιανοί, όταν κάποιος άνθρωπος κατορθώση και γίνη υπασπιστής του Βασιλά ή ιδιαίτερος του Πρωθυπουργού, του Αρχιεπισκόπου και άλλων μεγάλων αξιωματούχων, εμείς οι άλλοι τον θαυμάζομε και προσπαθούμε με κάθε τρόπο να εκμεταλλευθούμε τις αρμοδιότητες του και την χάρι πού έχει να συνομιλή με τους ανώτατους άρχοντες και να εισηγήται και να επιλύη θέματα και ζητήματα.
Το ίδιο θα πρέπει να συμβαίνη και απέναντι στον αρχάγγελο Γαβριήλ «ως φως χρηματίζοντα, ταις προς το φως το ακρότατον, άυλοις μεθέξεσι, θείον και άϋλον». Επειδή βρίσκεται κοντά στο φως της θεότητος είναι και αυτός δεύτερο φως θείο και άϋλο, είναι μεσίτης μεγάλος μεταξύ Θεού και ανθρώπων και θα πρέπει να εκμεταλλευθούμε τη θέσι του και να επιδιώξωμε να συνάψωμε φιλία πνευματική μαζί του.
Και εις όλες τις περιστάσεις του βίου μας πρέπει μαζί με τις πρεσβείες της Θεοτόκου και όλων των αγίων να επικαλούμεθα και την άντίληψι και τη μεσιτεία του μεγάλου αρχιστρατήγου των ουρανίων δυνάμεων και να του λέμε μαζί με τον ιερόν Υμνογράφο «προστάτην σε μέγιστον, και προς Θεόν αντιλήπτορα, και τείχος και στήριγμα, Γαβριήλ έχοντες, οι ποθούντες σε ρυόμεθα κινδύνων και βλάβης του οφεος ανευφημούντες σε».

Κυριακή 24 Μαρτίου 2013

Ο γέροντας Παίσιος για τον αγώνα της Μεγ.Σαρακοστής


- Γέροντα, πώς θά μπορέσω τήν Σαρακοστή νά αγωνισθώ περισσότερο στήν εγκράτεια;- Οι κοσμικοί τώρα τήν Σαρακοστή προσέχουν κατά κάποιον τρόπο τήν εγκράτεια, ενώ εμείς οι μοναχοί πάντα πρέπει νά προσέχουμε. Τό κυριώτερο όμως πού πρέπει νά προσέξει κανείς είναι τά ψυχικά πάθη καί μετά τά σωματικά. Γιατί, άν δώσει προτεραιότητα στή σωματική άσκηση καί δέν κάνει αγώνα, γιά νά ξεριζωθούν τά ψυχικά πάθη, τίποτε δέν κάνει.

Πήγε μία φορά σέ ένα μοναστήρι ένας λαϊκός στήν αρχή τής Σαρακοστής καί κάποιος μοναχός τού φέρθηκε απότομα, σκληρά. Εκείνος όμως ο καημένος είχε καλό λογισμό καί τόν δικαιολόγησε. Ήρθε μετά καί μού είπε:
«Δέν τόν παρεξηγώ, Πάτερ. Ήταν βλέπεις από τό τριημέρι!». Άν τό τριημέρι πού έκανε ήταν πνευματικό θά είχε μία γλυκύτητα πνευματική καί θά μιλούσε στόν άλλο μέ λίγη καλοσύνη. Αλλά αυτός ζόριζε εγωϊστικά τόν εαυτό του νά κάνει Τριήμερο, καί γι’ αυτό όλα τού έφταιγαν.

- Γέροντα, τί νά σκέφτομαι τήν Σαρακοστή;
- Τό Πάθος, τήν θυσία τού Χριστού νά σκέφτεσαι. Άν καί εμείς οι μοναχοί πρέπει συνέχεια νά ζούμε τό Πάθος τού Χριστού, γιατί... μάς βοηθούν σ’ αυτό κάθε μέρα τά διάφορα τροπάρια, όλες οι Ακολουθίες.

Τήν Μεγάλη Τεσσαρακοστή μας δίνεται η μεγαλύτερη ευκαιρία γιά νά αγωνισθούμε καί νά συμμετέχουμε εντονότερα στό σωτήριο Πάθος τού Κυρίου μας, μέ μετάνοια καί μέ μετάνοιες, μέ εκκοπή τών παθών καί μέ ελάττωση τών τροφών, από αγάπη πρός τόν Χριστό.
Άν αξιοποιήσουμε, όσο μπορούμε, τό πνευματικό αυτό στάδιο μέ τίς πολλές προϋποθέσεις καί δυνατότητες πού μάς δίνονται, γιά νά πλησιάσουμε περισσότερο στόν Εσταυρωμένο Χριστό, γιά νά βοηθηθούμε από Αυτόν καί νά χαρούμε τήν Αγία Ανάσταση αλλοιωμένοι πνευματικά, αφού θά έχουμε ζήσει πνευματικότερα τήν Μεγάλη Σαρακοστή.

Εύχομαι καλή δύναμη τήν Μεγάλη Τεσσαρακοστή, γιά νά ανεβείτε στόν Γολγοθά κοντά στόν Χριστό, μαζί μέ τήν Παναγία καί τόν Προστάτη σας Άγιο Ιωάννη τόν Θεολόγο, γιά νά συμμετάσχετε στό φρικτό Πάθος τού Κυρίου μας. Αμήν.

Από τό βιβλίο τού Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι ΣΤ΄, «Περί Προσευχής», εκδόσεις Ιερόν Ησυχαστήριον «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», Σουρωτή Θεσσαλονίκης 2012, σελ. 199-200.πηγη

Κυριακή 17 Μαρτίου 2013

Αυτή τη στιγμή καμία ψυχή δεν πρέπει να μένει ψυχρή



Πολύ αυστηρός ήταν ο Γέροντας με εκείνους που κουβέντιαζαν μέσα στο ναό, και ιδιαίτερα με τις γυναίκες
  Αν δεν μπορείτε να ακούσετε όσα διαβάζονται στην εκκλησία, έλεγε, τότε καλύτερα να λέτε μέσα σας την ευχή του Ιησού. Ιδιαίτερα προσπαθήστε να ακούτε προσεκτικά την ανάγνωση του Αποστόλου και του Ευαγγελίου.
Για να προκαλέσει την προθυμία και την προσοχή συχνά ερωτούσε:
-      Ποιο Ευαγγέλιο διαβάστηκε σήμερα; Ποιός θα μας το διηγηθεί;
Κατά την εξομολόγηση πάντοτε εξηγούσε όλες τις στιγμές της Θ. Λειτουργίας. Για παράδειγμα:
-      Όταν ο ιερεύς με το διάκονο βγαίνουν από τη βόρεια πύλη και εισέρχονται με το Ευαγγέλιο στην Ωραία Πύλη, αυτή η στιγμή ονομάζεται «Μικρά Είσοδος» και συμβολίζει ότι ο Ιησούς Χριστός εξέρχεται στο κήρυγμα. Όποιος θα ζήσει χριστιανικά, κατά τη διδασκαλία του Ευαγγελίου, θα εισέλθει στη Βασιλεία των Ουρανών.
Όταν οι λειτουργοί κατά τη διάρκεια του Χερουβικού από τη βόρεια πύλη με τα Τίμια Δώρα περνούν μέσα από την Ωραία Πύλη, η στιγμή αυτή ονομάζεται «Μεγάλη Είσοδος» και συμβολίζει ότι ο Ιησούς Χριστός πορεύεται στα εκούσια Πάθη χάριν ημών των αμαρτωλών. Όποιος μετανοήσει και κοινωνήσει το Σώμα και το Αίμα του Χριστού θα εισέλθει στη Βασιλεία των Ουρανών. Κατά την ώρα του «Σὲ μνομεν …» , όλη η Εκκλησία , όλοι οι παριστάμενοι στο ναό θα πρέπει να προσεύχονται μαζί με τους λειτουργούς , ώστε ο Ουράνιος Πατέρας να αποστείλει το Πανάγιο Πνεύμα σε μας και στα προκείμενα Δώρα και τρεις φορές να λένε μέσα τους: «Κύριε, ο το Πανάγιόν σου Πνεύμα εν τη Τρίτη ώρα τοις Αποστόλοις Σου καταπέμψας, Τούτο, Αγαθέ, μη αντανέλης αφ’ ημών, αλλ’ εγκαίνισον ημίν τοις δεομένοις Σου».
Αυτή τη στιγμή καμία ψυχή δεν πρέπει να μένει ψυχρή. Όλοι πρέπει να είναι σαν φλόγα από την αγάπη του Θεού. Αυτή την ώρα οι ψυχές μας πρέπει να είναι ως λύχνοι καιόμενοι, ως ευώδες θυμιατό, ως θυμίαμα που ανεβαίνει στον ουρανό, διότι αυτή τη στιγμή τελείται το φοβερό ζωοποιό μυστήριο , η μεταβολή δια του Αγίου Πνεύματος του άρτου και του οίνου στο Τίμιο Σώμα και Αίμα του Χριστού και πάνω στην αγία Τράπεζα βρίσκεται ο Θεός εν σαρκί.


Από το βιβλίο: « ΣΤΑΡΕΤΣ ΣΑΒΒΑΣ Ο ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΗΣ»ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΘΩΣ

Σάββατο 16 Μαρτίου 2013

Βάσια Τριφύλλη: «Τιμωρήθηκα για τις εκτρώσεις που έκανα»

Η Βάσια Τριφύλλη σε πρόσφατη τηλεοπτική της εμφάνιση μίλησε με θάρρος για τις εκτρώσεις που έκανε στο παρελθόν....
Η ηθοποιός μιλά από ψυχής θέλοντας να περάσει το μήνυμα της στα νέα κορίτσια. «Τιμωρήθηκα. Κι έτσι είναι… αν το διαβάσουν τα νέα κορίτσια, πρέπει να το βάλουν καλά μέσα στο μυαλό τους.
Οι γυναίκες έχουμε ένα ρολόι βιολογικό, δυστυχώς ή ευτυχώς. Δεν είμαστε όπως οι άνδρες, που και 120 να φτάσουν, αν δεν μπορούν να τεκνοποιήσουν, παίρνουν το σπέρμα και βγαίνει ο κλώνος. Εμείς έχουμε συγκεκριμένα όρια ηλικίας για πολλά πράγματα, αλλά κυρίως για το παιδί. Ισχύουν όλα για όλους, ιδιαίτερα ο καρκίνος, που δεν κοιτάει αν είσαι φτωχιά ή πλούσια, μικρή ή μεγάλη, καλή ή κακή; Εκείνη την ώρα ήταν μεγάλη ειρωνεία», λέει στο Λοιπόν και περιγράφει: « ‘Περίμενες να φτάσεις τα σαράντα σου για να κάνεις παιδί; Φάε ένα καρκίνο τώρα, που δεν μπορείς άλλο πια να κάνεις παιδί. Τα οιστρογόνα από εδώ κι έπειτα για σένα είναι απαγορευμένη ουσία’. Θα με σκότωναν, την αλήθεια δεν την φοβάμαι. Ισορροπώ τις αλήθειες. Πια δεν παίρνω όρκο ούτε για μένα», καταλήγει.

Τετάρτη 13 Μαρτίου 2013

"Μέσα στον πόνο θα ευλογήσεις τη ζωή" (Ντοστογιέφσκι, Αδελφοί Καραμαζώφ)

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου
 Αυτό που θυμάμαι από τους Αδελφούς Καραμαζώφ του Ντοστογιέφσκι ,είναι αυτά τα λόγια του στάρετς Ζωσιμά προς τον Δημήτρη Καραμαζώφ,
 "Μέσα στον πόνο θα ευλογήσεις τη ζωή". Τί είναι η ευλογία της ζωής μέσα στον πόνο;
  Τίποτα δεν μου έδωσε χαρά μέσα στον πόνο, ώσπου γεννήθηκε μέσα μου η επιθυμία να είναι η ζωή μου αποστολή εκ Θεού. Νά 'ναι ευλογημένο το όνομα του Θεού. Ό,τι και να μου συμβεί δεν θα νιώσω λύπη για τον εαυτό μου.
    Τίποτα δεν μπορεί να μας στερήσει από την επιθυμία να θεωρούμε τη ζωή μας, αποστολή εκ Θεού! 

Έσκαψε 6.000 σκαλοπάτια στο βουνό για χάρη μιας γυναίκας!


perierga.gr - Έσκαψε 6.000 σκαλοπάτια στο βουνό για τον έρωτα μιας γυναίκας!

Πριν από 50 χρόνια, ο Liu ένα 19χρονο αγόρι ερωτεύτηκε μια 29χρονη χήρα εν ονόματι Xu...
Εκείνη την εποχή, όμως, ήταν απαράδεκτο και ανήθικο για έναν νεαρό άντρα να αγαπήσει μια μεγαλύτερη γυναίκα. Έτσι το ζευγάρι για να αποφύγει την κατακραυγή του κόσμου αλλά και τα κουτσομπολιά αποφάσισε να ζήσει σε μια σπηλιά στο βουνό, στην περιοχή Jiangjin. 
Στην αρχή, τα πράγματα ήταν δύσκολα καθώς δεν είχαν τίποτα, ούτε νερό, ούτε ηλεκτρικό, ούτε τρόφιμα. Έπρεπε να ζήσουν τρώγοντας ρίζες και χόρτα από το βουνό, ενώ ο Liu κατάφερε να φτιάξει μια αυτοσχέδια λάμπα κηροζίνης για να φωτίσει τη ζωή τους. Σιγά σιγά προσαρμόστηκαν στις δυσκολίες και τα έφερναν βόλτα, έστω και δύσκολα, ενώ απέκτησαν επτά παιδιά. Ο Liu αναλάμβανε να βρει το φαγητό και η Xu μεγάλωνε τα παιδιά. Κι όλα αυτά με αγάπη και χωρίς καμία δυσφορία. Το μοναδικό πρόβλημα που υπήρχε ήταν το γεγονός ότι η Xu δεν μπορούσε να κατέβει το βουνό, με αποτέλεσμα να μένει σχεδόν απομονωμένη στη σπηλιά, σε αντίθεση με τον άντρα της που είχε ευκολότερη πρόσβαση στις παρυφές του. 

 

Τότε ήταν που ο Liu αποφάσισε να διευκολύνει τη γυναίκα του, ξεκινώντας να σκάβει με το χέρι ένα ένα σκαλί στο βουνό. Για περισσότερα από 50 χρόνια σκάλιζε το… μονοπάτι που θα έκανε πιο εύκολη τη ζωή της γυναίκας του. «Οι γονείς μου ήταν τόσο αγαπημένοι, που έζησαν απομονωμένοι πολλά χρόνια χωρίς όμως να λείψει ποτέ ο ένας από τον άλλον», λέει ο Ming Sheng Liu, ένα από τα επτά παιδιά. Κι αυτό μέχρι την περασμένη εβδομάδα, όταν ο Liu, 72 ετών σήμερα, επιστρέφοντας από τις καθημερινές γεωργικές εργασίες του κατέρρευσε. 

 

Η Xu τον αγκάλιασε και αυτός πέθανε στην αγκαλιά της… Τώρα πια τα σκαλιά που εκείνος έσκαψε με τα χέρια του στο βουνό μένουν για να θυμίζουν τη μεγάλη του αγάπη για εκείνη… Η ιστορία τους συγκεταλέγεται ανάμεσα στις 10 κορυφαίες ιστορίες αγάπης που είναι γνωστές σήμερα στην Κίνα, ενώ η τοπική κυβέρνηση αποφάσισε να μετατρέψει σε μνημείο τόσο τη σπηλιά που ζούσαν όσο και τα χειροποίητα σκαλοπάτια σαν έναν μικρό φόρο τιμής προς το αγαπημένο ζευγάρι. Για να ζήσει η ιστορία τους για πάντα…

perierga.gr

Τρίτη 12 Μαρτίου 2013

Το κουτσομπολιό τυφλώνει τον άνθρωπο

Η καταλαλιά είναι πολύ βαρύ και ολέθριο αμάρτημα. Ωστόσο μερικοί άνθρωποι την έχουν σαν τροφή και ξεκούραση. Εσύ όμως, πιστή στον Κύριο αδελφή, να μη δεχθείς μέσα σου τα ξένα κακά, αλλά να διατηρείς την ψυχή σου αμόλυντη. Γιατί, αν δεχθείς τα βρωμερά λόγια εκείνου που καταλαλεί, θα προξενήσεις στην προσευχή σου, με τους λογισμούς, κηλίδες ακαθαρσίας και θα μισήσεις αδικαιολόγητα αυτούς που σε συναναστρέφονται. Γιατί, όταν τ’ αφτιά σου θα γεμίσουν από την απανθρωπιά αυτών που καταλαλούν, τότε όλους θα τους υποτιμάς και όλους θα τους θεωρείς το ίδιο ακάθαρτους· όπως ακριβώς και το μάτι, όταν θαμπωθεί από δυνατό έγχρωμο φως, δεν μπορεί να διακρίνει καθαρά το σχήμα των αντικειμένων που βλέπει.
Πρέπει λοιπόν να φυλάμε τη γλώσσα μας και τ’ αφτιά μας, ώστε μήτε να λέμε τίποτα κακό για τον πλησίον μας, μήτε ν’ ανεχόμαστε καν ν’ ακούμε κάτι τέτοιο. Γιατί έχει γραφτεί: «Ου παραδέξη ακοήν ματαίαν» (Εξ. 23:1). Και αλλού: «Τον καταλαλούντα λάθρα τον πλησίον αυτού, τούτον εξεδίωκον» (Ψαλμ. 100:5). Και σ’ άλλο σημείο πάλι: «Όπως αν μη λαλήση το στόμα μου τα έργα των ανθρώπων…» (Ψαλμ. 16:4). Εμείς όμως μιλάμε ακόμα και για έργα που δεν έκαναν οι άνθρωποι! Γι’ αυτό πρέπει όχι μόνο να μην πιστεύουμε όσα μας λένε και να μην τα παραδεχόμαστε καθόλου, αλλά και να ενεργούμε και να μιλάμε σύμφωνα με το παράδειγμα του προφήτη: «Εγώ δε… εγενόμην ωσεί άνθρωπος ουκ ακούων και ουκ έχων εν τω στόματι αυτού ελεγμούς” (Ψαλμ. 37:15).

Από το βίο της αμμάς Συγκλητικής
katixitikoinois

Βήμα βήμα ως τη Λαμπρή με Κυρά Σαρακοστή




Πλησιάζει η περίοδος της Μεγάλης Σαρακοστής.

Ένα σημαντικό θέμα που συχνά η κοσμική νοοτροπία δεν επιτρέπει σε πολλούς ανθρώπους να κατανοήσουν είναι η έννοια της νηστείας.

Πολύ περισσότερο δε η νηστεία σε σχέση με τα μικρά παιδιά.

Για να βοηθήσουμε τα παιδιά να κατανοήσουν την περίοδοτης Μεγάλης Σαρακοστής και της νηστείας μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την παράσταση της Κυράς Σαρακοστής!

Η κυρά Σαρακοστή είναι ένα παλιό ελληνικό έθιμο.
 
Στην ουσία πρόκειται για ένα παιδικό ημερολόγιο, αφού η εν λόγω κυρία φτιαγμένη με ζυμάρι (συνήθως) έχει εφτά πόδια που αντιστοιχούν στις εφτά εβδομάδες της Σαρακοστής.
 

Κάθε εβδομάδα λοιπόν έκοβαν ένα ποδαράκι (…και τις μέρες τις μετρούσαν / με τα πόδια της τα επτά / κόβαν ένα τη βδομάδα / μέχρι να έρθει η Πασχαλιά) και έτσι υπολόγιζαν πόσος καιρός απομένει μέχρι την Ανάσταση.Μια συλλεκτική έκδοση για ένα από τα παλαιότερα έθιμα του τόπου μας.

Εκδόσεις Εν πλω

πηγή

Δευτέρα 11 Μαρτίου 2013

Το «άβατον» του Αγίου Όρους


1.Ο όρος «άβατον» γενικώς
Θεμελιώδης έκφανση της μοναχικής υποσχέσεως που δίνει κάθε μοναχός και μοναχή της Ορθόδοξης Εκκλησίας κατά την κουρά του είναι και η υπόσχεση της σαρκικής εγκράτειας, της παρθενίας. Από τη συνθήκη αυτή απορρέει σειρά εκδηλώσεων και συνεπειών που συνήθως παρουσιάζονται με τον όρο άβατο.
Στο άβατο, με την ευρεία έννοια του όρου. περιλαμβάνονται πιο αναλυτικά η απαγόρευση εισόδου και διαμονής σε γυναικεία μονή ανδρών και σε ανδρική μονή γυναικών, η απαγόρευση και διαμονή στις ανδρικές μονές ευνούχων και παιδιών, η απαγόρευση διατηρήσεως στις ανδρικές μονές ζώων θηλυκού γένους, η απαγόρευση εξόδου από τη μονή μοναχού ή μοναχής χωρίς σοβαρό λόγο και άδεια του ηγουμένου και η απαγόρευση συστάσεως αδελφοποιίας και συντεκνίας και αναλήψεως επιτροπείας.
Ειδικώς η απαγόρευση εισόδου και διαμονής σε γυναικεία μονή ανδρών και σε ανδρική μονή γυναικών, το άβατο δηλαδή με τη στενή του όρου έννοια, είναι πολύ παλαιά και απορρέει από αυτή την ίδια την ουσία της μοναστικής κινήσεως, αφού στην εγκατάλειψη κάθε υλικής απολαύσεως των πρώτων αναχωρητών περιλαμβανόταν και η γενετήσια αποχή με την πιο πλατιά έννοια του ορού.
Έτσι η αρχή αυτή του αβάτου απαντά ήδη στους κανόνες των πατέρων της Εκκλησίας. του Μ. Αντωνίου, του Παχωμίου και του Μ. Βασιλείου με τη μορφή της απαγορεύσεως της επικοινωνίας μεταξύ των δύο φύλων και στις εξαιρετικές εκείνες περιπτώσεις που κάτι τέτοιο επιτρεπόταν ή ήταν αναπόφευκτο, της εξασφαλίσεως μίας ασκανδάλιστης συναντήσεως.
Η απαγόρευση αυτή βρήκε την οριστική της έκφραση στη νομοθεσία του αυτοκράτορα Ιουστινιανού. Η Νεαρά 133, του έτους 539, απαγόρευσε την είσοδο σε μονή προσώπων του άλλου φύλου, ακόμη και νεκρών για ταφή. Τη ρύθμιση αυτή της Νεαράς νομοθεσίας του Αυτοκράτορα Ιουστινιανού επανέλαβαν, χωρίς να αλλάξουν ή να προσθέσουν τίποτε, τα μεταγενέστερα κωδικοποιητικά και συμπιληματικά έργα.
Πολύ αργότερα ασχολήθηκε με το θέμα του αβάτου σε πρόσωπα του άλλου φύλου και η εκκλησιαστική νομοθεσία. Ο κανόνας 47 της Πενθέκτης Οικουμενικής Συνόδου του 692 όρισε να μην διανυκτερεύει ούτε γυναίκα σε ανδρικό μοναστήρι ούτε άνδρας σε γυναικείο, ενώ, ένα σχεδόν αιώνα αργότερα, ο κανόνας 18 της Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου, του 787, απαγόρευσε όχι μόνο τη διανυκτέρευση, αλλά συνολικώς την παραμονή γυναικών σε επισκο¬πεία και σε μοναστήρια.
Η βασική λοιπόν γραμμή που κρατούσε στην επίσημη νομοθεσία, την εκκλησιαστική και την πολιτειακή, στο Βυζάντιο, παρά τις περιπτώσεις εκείνες που τη διασπούσαν, ήταν η καθιέρωση του αβάτου με τη μορφή μίας αμφίδρομης απαγορεύσεως σύμφωνα με την οποία ούτε γυναίκες μπορούσαν να μπουν και να μείνουν σε ανδρικό μοναστήρι ούτε άνδρες σε γυναικείο. Η απαγόρευση αυτή ήταν καθολική, αφού κάλυπτε τόσο τους νεκρούς, όσο και πολύ περισσότερο τους ζωντανούς, και όχι μόνο τους επισκέπτες, αλλά και ειδικές ομάδες προσώπων για τα οποία θα μπορούσε κανένας να σκεφθεί μία εξαίρεση, τους συγγενείς των μοναχών και των μοναστριών που ανήκαν στο άλλο φύλο, αλλά και τους ιερείς, ψάλτες, προμηθευτές κ.λπ. προκειμένου για τις γυναικείες μονές.
Την αυστηρή αυτή αρχή υιοθετούν και υπογραμμίζουν και όλα σχεδόν τα μοναστηριακά τυπικά, που θέλουν κάθε μονή «αμίατον», «αδιόδευτον». «ακατόπτευτον» σε πρόσωπα του άλλου φύλου. Κατά κανόνα ο συντάκτης κάθε τυπικού περιορίζεται στη μονή στην οποία αναφέρεται το τυπικό. Για τις γυναικείες μονές τονίζεται η απαγόρευση εισόδου και διαμονής σε αυτές ανδρών, για τις ανδρικές διατυπώνεται η απαγόρευση εισόδου και διαμονής σε αυτές γυναικών.
Πέρα όμως από τη διατύπωση της γενικής αρχής που σε ορισμένα τυπικά συνοδεύεται με την απειλή συγκεκριμένων ποινών σε περίπτωση παραβιάσεως της, οι συντάκτες των τυπικών χρωματίζουν την απαγόρευση του «αβάτου» και με άλλες λεπτομέρειες χρήσιμες για την καλύτερη κατανόηση της εφαρμογής του θεσμού στην πράξη. Έτσι λ.χ. το Τυπικό του Πακουριανοϋ (1083) επεκτείνει την αρχή και απαγορεύει να κατοικήσει ανδρόγυνο κοντά στη μονή· το Τυπικό της Μονής Κεχαριτωμένης (1118) αποκλείει ρητώς και στους ψάλτες την είσοδο στη (γυναικεία) μονή.
Την αρχή αυτή, του «αβάτου», ακολουθούν πιστώς και ανεξαιρέτως οι Μονές του Αγίου Ό¬ρους, ήδη από την ίδρυσή τους.
2. Συνταγματικότης του «αβάτου» του Αγίου Όρους
Μία πρώτη και Επιπόλαιη προσέγγιση θα έβλεπε μία αντίθεση της απαγορεύσεις εισόδου γυναικών στην περιοχή του Αγίου Ό¬ρους στην αρχή της ισότητας και έναν περιορισμό της προσωπικής ελευθερίας.
Η αρχή της ισότητας, που κατοχυρώνεται με το άρθρο 4 του Συντάγματος, υποχρεώνει τον νομοθέτη να μεταχειρίζεται κατά ίσο ή ομοιόμορφο τρόπο όλους τους Έλληνες πολίτες που βρίσκονται κάτω από τις αυτές ή παρόμοιες συνθήκες και απαγορεύει την κατ’ εξαίρεσιν από τον γενικό κανόνα ευνοϊκότερη η δυσμενέστερη μεταχείρισή τους. Δεν αποκλείει όμως η αρχή της ισότητας τη διαφορετική νομοθετική ρύθμιση ανόμοιων ή διαφορετικών περιπτώσεων ή περιπτώσεων που τελούν κάτω από διαφορετικές ή ειδικές συνθήκες. Στις περιπτώσεις αυτές, αντιθέτως, επιβάλλεται η διαφορετική μεταχείριση διότι διάφοροι ειδικοί λόγοι, κοινωνικοί, οικονομικοί, θρησκευτικοί κ.ο.κ. δικαιολογούν απόλυτα τη διαφορετική μεταχείριση, αρκεί η διαφορετική αυτή μεταχείριση να γίνεται εξ αντικειμένου και να στηρίζεται σε γενικά και απρόσωπα κριτήρια.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με το άβατο. Απαγορεύεται η είσοδος γυναικών στο Αγιον Όρος, όλων των γυναικών, χωρίς εξαίρεση. Προσβολή της αρχής της ισότητας θα μπορούσε να δημιουργηθεί, αν επιτρεπόταν η είσοδος ορισμένων μόνον κατηγοριών γυναικών ή όσων γυναικών πληρούσαν κάποια ειδικά κριτήρια.
Αλλά και η προσωπική ελευθερία, που είναι σύμφωνα με το αρθρ. 5 § 3 τού Συντάγματος απαραβίαστη, δεν είναι απεριόριστη. Ρη¬τώς αναφέρει το Σύνταγμα ότι η ελευθερία της κυκλοφορίας μπορεί να περιοριστεί, όταν και όπως ο νόμος ορίζει.
Όπως λοιπόν κανείς δεν διανοήθηκε να αμφισβητήσει τη συνταγματικότητα άλλων περιορισμών στην ελεύθερη διακίνηση των προσώπων, όπως λ.χ. την απαγόρευση εισόδου σε περιοχή στρατιωτικής σημασίας, ή την απαγόρευση θήρας ή αλιείας σε ορισμένες περιοχές ή για ορισμένες εποχές, κ.ο.κ., έτσι και στην περίπτωση του αβάτου, για την ταυτότητα του νομικού λόγου, δεν τίθεται ζήτημα παραβιάσεως του Συντάγματος.
3. Άγιον Όρος και Ευρωπαϊκή Ένωσις
Κατά πόσο η ένταξη της Ελλάδος στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες θίγει την προνομιακή θέση του Αγίου Όρους και ασφαλώς και την αρχή του αβάτου;
Σκοπός της Ενιαίας Ευρωπαϊκής Πράξεως (που υπογράφηκε στο Λουξεμβούργο και τη Χάγη το Φεβρουάριο 1986) ήταν η ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς, μιας Ευρώπης χωρίς σύνορα, μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 1992. Η εσωτερική αυτή αγορά περιλαμβάνει ένα χώρο χωρίς εσωτερικά σύνορα μέσα στον οποίο εξασφαλίζεται η ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων, των υπηρεσιών, των εμπορευμάτων και των κεφαλαίων,
Το συνταγματικώς κατοχυρωμένο αρχαίο προνομιακό καθεστώς του Αγίου Όρους παρουσιάζει ιδιαιτερότητες, που είναι προφανές ότι αντιστρατεύονται το ενιαίο κοινοτικό νομικό καθεστώς. Όπως η απαγόρευση εγκαταστάσεως στο Άγιο Όρος ετεροδόξων η σχισματικών, κατ’ επέκταση δε και αλλοθρήσκων· η απαγόρευση εισόδου στο Άγιο Όρος γυναικών κ.ο.κ. Είναι αναμφισβήτητο ότι τέτοιες διατάξεις έρχονται σε ευθεία αντίθεση με τα δικαιώματα της ελεύθερης εγκαταστάσεως, ελεύθερης κυκλοφορίας και ελεύθερης παροχής υπηρεσιών, που αποτελούν ακρογωνιαίους λίθους του Ευρωπαϊκού Κοινοτικού Δικαίου.
Συνολική ουσιαστικώς αντιμετώπιση του προβλήματος επιχειρεί η Κοινή Δήλωση περί του Αγίου Όρους, που υπέγραψαν τα συμβαλλόμενα μέρη, δηλαδή τα εννέα τότε κράτη-μέλη των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, η οποια προσαρτήθηκε στην Τελική Πράξη της 29ης Μαΐου 1979 περί προσχωρήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες. Το κείμενο αυτό διαλαμβάνει τα εξής:
Κοινή Δήλωση περί του Αγίου Όρους.
Αναγνωρίζοντας ότι το ειδικό καθεστώς το οποίο έχει παραχωρηθεί στο Άγιο Όρος, όπως τούτο είναι εγγυημένο από το άρθρο 105 του Ελληνικού Συντάγματος, δικαιολογείται αποκλειστικά για λόγους πνευματικούς; και θρησκευτικούς, η Κοινότητα θα μεριμνήσει ώστε να ληφθούν υπ’ όψη οι λόγοι αυτοί κατά την εφαρμογή και την περαιτέρω επεξεργασία των διατάξεων του κοινοτικού δίκαιου, ιδίως όσον αφορά τις τελωνειακές και φορολογικές απαλλαγές καθώς και το δικαίωμα εγκαταστάσεως.
Κατά συνέπεια το καθεστώς το οποίο ορίζει το άρθρο 105 του Ελληνικού Συντάγματος αποτελεί από την προσχώρηση της Ελλάδας στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες κοινοτικό δίκαιο και δεσμεύει όλα ανεξαιρέτως τα κράτη-μέλη. που έκτοτε προσχώρησαν σε αυτές. Στις συνθήκες μάλιστα προσχωρήσεως των νέων κρατών-μελών γίνεται ρητώς λόγος για προσχώρησή τους στις συνθήκες ιδρύσεως των Κοινοτήτων, όπως αυτές τροποποιήθηκαν και συμπληρώθηκαν. Τα νέα κράτη-μέλη υποχρεούνται εξάλλου να σέβονται τις αρχές και κατευθύνσεις που απορρέουν από τις δηλώσεις, τα ψηφίσματα ή άλλες θέσεις του Συμβουλίου και να λαμβάνουν τα μέτρα εκείνα που είναι αναγκαία για να εξασφαλιστεί η εφαρμογή τους. Τέτοιες διατάξεις περιλαμβάνονται ρητώς και στην Πράξη προσχωρήσεως της Σουηδίας, της Φινλανδίας και της Αυστρίας.
Είναι γνωστό, ότι το βασικό κοινοτικό δίκαιο μπορεί να τροποποιηθεί μόνο κατόπιν ομοφώνων αποφάσεων, που λαμβάνονται από όλα τα κράτη-μέλη και όχι από τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, τα οποία δεν μπορούν να ανατρέψουν συνθήκες που έχουν υπογραφεί από τα κράτη-μέλη και έχουν κυρωθεί από τα εθνικά Κοινοβούλια.
Αγιορειτικόν Ημερολόγιον 2012, εκδ. Ι. Κοινοβιακής Μονής Ξηροποτάμου. Άγ. Όρος.)