π.Αρσένιος Muscalu:'Αλλο αγάπη και άλλο αγάπη Χριστού

Τι πιστεύω ότι έχουν πιο πολύ ανάγκη οι νέοι σήμερα; Πιο πολύ από οτιδήποτε , πιο πολύ και από τον αέρα πιστεύω ότι έχουν ανάγκη από μια σταγόνα αγάπης

Αλλά και εδώ εμφανίζονται παρανοήσεις οι οποίες προκαλούν μετά απογοητεύσεις και αφήνουν τις καρδιές πληγωμένες και έρημες. Πολλά πράγματα καταλαβαίνουν οι άνθρωποι με τη λέξη αγάπη αλλά εγώ πιστεύω ότι μια είναι η αληθινή αγάπη ,η αγάπη του Χριστού, η αγάπη με την οποία αγάπησε ο Χριστός και η αγάπη της οποία Εκείνος είναι θεμέλιο. Μόνο αυτή η αγάπη είναι αθάνατη ,είναι ακλόνητη και άπειρη και δύναται να ξεδιψάσει τη δίψα για αγάπη που έχει η ψυχή ενός νέου.

Εμείς ονομάζουμε αγάπη και την αγάπη των γονέων για τα παιδιά και την αγάπη των παιδιών προς τους γονείς και την αγάπη που φέρουν οι σύζυγοι ο ένας προς τον άλλον. Επίσης την αγάπη που γεννιέται μεταξύ δυο νέων που θέλουν να παντρευτούν,αλλά αυτή η αγάπη δεν είναι αρκετή για να χορτάσει η ανθρώπινη ψυχή.

Ακόμη και αν δε λάβουμε υπ όψη το γεγονός ότι πολλές οικογένειες βρίσκονται σε μια κατάσταση αναστάτωσης, διχόνοιας, (οι σύζυγοι πολλές φορές μαλώνουν, τα παιδιά είναι πληγωμένα και τους λείπει η ζεστασιά της αγάπης την οποία θα έπρεπε να προσφέρει η οικογένεια) ακόμη και αν σκεφτούμε ότι δύο νέοι θα πετύχουν να κρατήσουν την αγάπη τους καθαρή, χωρίς να τη λερώσουν με σαρκικά αμαρτήματα, τα οποία πάντοτε – το λένε πολλές φορές και το αισθάνονται οι ίδιοι οι νέοι- το μόνο που καταφέρνουν είναι να σκοτεινιάσουν την ομορφιά και την καθαρότητα της σχέσης τους , ακόμη και τότε εάν δεν έχει ως βάση της το Χριστό θα τους κρατήσει μόνο μέχρι το τάφο.

Ο θάνατος χωρίζει τους γονιούς από το παιδί όσο δυνατή και αν είναι η αγάπη, η φυσιολογική αγάπη που φέρει ο ένας για τον άλλον , χωρίζει τους συζυγούς, τον ένα από τον άλλον η φυσιολογική αγάπη δεν έχει τη δύναμη να περάσει πέρα από το τάφο, είναι αδύναμη μπροστά στο θάνατο.

Η αγάπη όμως του Χριστού η αγάπη η οποία έχει εκείνον ως βάση νικάει το θάνατο περνάει πέρα από το θάνατο.

Αυτό που ονομάζουμε αγάπη μπορεί να έχει πολλές φορές διαφορετικά κίνητρα. Κάποιος αγαπάει τους φίλους του επειδή και αυτός αγαπιέται από εκείνους ,δηλαδή ο εγωισμός είναι η βάση της αγάπης τους. Άλλος αγαπά επειδή τον τιμούν, δηλαδή η ματαιοδοξία είναι η βάση της αγάπης του. Άλλος αγαπά επειδή του έκαναν μια εκδούλευση. Άλλος επειδή πάει καλά η επιχείρηση του και αγαπάει τους συνεταίρους του κ.α.

Αλλά πόσο εύκολο είναι να καταρρεύσει η αγάπη που έχει τέτοια θεμέλια και φέρει και το όνομα της αγάπης ,μπορούμε να το δούμε όπως λέει ο Αγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος στις αιτίες όπου μια φιλία μετατρέπεται σε μεγάλη έχθρα. Πως τελειώνει μία αγάπη, πως διαλύεται η σχέση αυτών που έλεγαν ότι αγαπιούνται όταν εμφανιστούν προσβολές, κουτσομπολιό, ζήλια ή ματαιοδοξία και άλλα παρόμοια

Η αγάπη που έχει ως θεμέλιο τον Χριστό δεν είναι έτσι. Αυτή η αγάπη είναι ανίκητη. Όποιος αγαπάει τους φίλους του με την αγάπη του Χριστού δεν σταματά ποτέ να αγαπά. Όποιος αγαπά το φίλο του όπως αγάπησε ο Χριστός συνεχίζει να αγαπά ακόμη και αν τον πρόσβαλαν ακόμη και αν τον συκοφάντησαν ακόμη και αν του προκάλεσαν κάποια υλική ζημιά, επειδή και ο Χριστός αγάπησε αυτούς που τον σταύρωσαν παρά τις αμέτρητες ευεργεσίες που τους πρόσφερε.

Συνεπώς η ψυχή του νέου, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο έχει ανάγκη για αληθινή αγάπη. Από αγάπη και αλήθεια. Όχι από επιστημονική και φιλοσοφική αλήθεια,όχι από κυρήγματα περί αλήθειας, αλλά για ομολογητές της ενσαρκωμένης αλήθειας του Θεού. Ζωντανά παραδείγματα όπου θα κατοικεί η ίδια η Αλήθεια και την οποία Αλήθεια να τη δείχνουν με την ίδια τους τη ζωή.

Εδώ φτάνουμε σε ένα άλλο πρόβλημα του σύγχρονου κόσμου που εμφανίζεται κυρίως στους νέους.

Να δώσεις μαρτυρία περί αγάπης και αληθείας είναι κάτι το φοβερό. Η ζωή ενός τέτοιου ομολογητή της Θεϊκής αγάπης και αληθείας πρέπει να μην έχει ίχνος από εγωισμό και περηφάνια να μην έχει ίχνος από ματαιοδοξία ,ζήλεια,κακία και υποδούλωση στα πάθη.

Η ζωή ενός τέτοιου ανθρώπου πρέπει να είναι σαν μια μελωδία, όπου δεν πρέπει να ακούγεται κανένα φάλτσο. Οι νέοι είναι πολύ ευαίσθητοι στη δημαγωγία και στην υποκρισία

www.orthodoxigynaika.blogspot.com