Τρίτη 12 Ιουνίου 2012

Τό ἔξυπνο πείραμα μίας δασκάλας ποῦ ἔγινε σέ ἑλληνικό σχολεῖο


Σήμερα στο σχολεῖο ἔπρεπε νά καλύψω τό κενό ἑνός συναδέλφου ποῦ ἔλειπε. Ἔμεινα λοιπόν στήν τάξη και πρότεινα στούς μαθητές μου νά παίξουμε ἕνα παιχνίδι. Τούς ζήτησα νά φανταστοῦν πῶς εἴμαστε κάτοικοι τῆς Σμύρνης καί μαθαίνουμε ὅτι αὔριο θά κάψουν οἱ Τοῦρκοι τά πάντα καί θά μᾶς ἀναγκάσουν νά φύγουμε ἀπό τά σπίτια μας. Σκεφτεῖτε, λοιπόν, εἶπα στά παιδιά μου, ἕνα μόνο ἀντικείμενο ποῦ θά παίρνατε γιά πάντα μαζί σας ἀπό τό σπίτι σας καί γράψτε τό μέ τό ὄνομά σας σέ ἕνα χαρτί..
Γεμίσαμε λοιπόν ἕνα κουτί μέ 22 χαρτάκια. Στή συνέχεια τούς εἶπα ὅτι οἱ ἀρχαῖοι φιλόσοφοι ἔλεγαν πῶς εἴμαστε ὅ,τι εἶναι καί οἱ ἐπιθυμίες – ἀνάγκες μας. Ἄρα ὅ,τι γράψατε στό χαρτί αὐτό εἶστε. Κοιτάχτηκαν μεταξύ τους αἰφνιδιασμένα. Χώρισα, λοιπόν, τρεῖς ὁμάδες καί τίς ἔγραψα στόν πινάκα. Στήν πρώτη τά ὑλικά. Ἄν ἔχετε γράψει ἀντικείμενα γιά νά πάρετε μαζί σας ἀπό τό σπίτι ποῦ θά χάσετε γιά πάντα σκεφτεῖτε, τούς εἶπα, πῶς ὅταν πεθαίνουμε δέ μᾶς χρησιμεύουν σέ τίποτα. Ἄρα εἴμαστε ἕνα τίποτα. Στή δεύτερη ὁμάδα ἔβαλα μία σημαία καί ἀντικείμενα ἐθνικά καί ὅσοι τά προτίμησαν εἶναι γνήσιοι Ἕλληνες καί στήν τρίτη Σταυρό καί εἰκόνες Ἁγίων καί ἄρα ἐπιλογή χριστιανῶν Τά παιδιά ἀνήσυχά μου ζήτησαν νά ξαναπάρουν πίσω τά χαρτάκια γιά νά συμπληρώσουν κάτι. Ναί ἀγαπητοί μου. Ἄρχισαν νά καταλαβαίνουν τή λάθος ἐπιλογή..
Ἀφού ἀρνήθηκα μέ γλυκό τρόπο νά δώσω πίσω τά χαρτάκια, τούς ὑπενθύμισα πῶς....ο ὀδοντίατρος μπορεῖ νά μᾶς πονέσει ἀλλά φροντίζει τά δοντιά μας. Ἔτσι καί ἡ δασκάλα τούς μπορεῖ νά τούς πονέσει μέ αὐτό τό παιχνίδι, μά ὁ δρόμος ποῦ θά μᾶς ὁδηγήσει στό νά βρουμε ποιοί εἴμαστε καί νά διορθωθοῦμε ὁπού χρειάζεται, εἶναι δύσκολος.
 Τά μικρά μου ἀγγελούδια τό δέχτηκαν καί συνέχισαν. Διάβαζα μεγαλόφωνα τί ἔγραψε κάθε παιδί ὀνομαστικά καί ἕνα-ἕνα σηκωνόταν καί μόνο τοῦ ἔγραφε στόν πινάκα σέ ποιά ὁμάδα ἄνηκε..
Στό τέλος, λοιπόν, διαπιστώσαμε ὅτι ἀπό τούς 22 μόνο 7 ἔγραψαν ὅτι θά ἔπαιρναν ἕνα ἀντικείμενο ἑλληνικό ἤ χριστιανικό. Καί ἡ μικρή Ἕλλη σήκωσε τό χέρι της καί μοῦ εἶπε.Καλά λέει ὁ μπαμπάς μου κύρια ὅτι εἴμαστε μέσα στήν κρίση γιατί εἴμαστε ὑπερκαταναλωτές. Χαμογέλασα ἁπλά καί κυρίως ἀνακουφίστηκα ποῦ εἴχαμε φτάσει στήν αὐτογνωσία. Μοῦ ζήτησαν νά τό ξαναπαίξουμε αὐτό τό παιχνίδι καί ἀφοῦ τά κυτταξα τρυφερά τους εἶπα: αὐτή ἦταν μία πρόβα. Ἄν πότε αὐτό συμβεῖ στήν πραγματικότητα ἐσεῖς θά εἶστε ἕτοιμοι γιά τό σωστό, γιατί θά ξέρετε ποιοί εἴστ Ἕλληνες..
Ὁδηγῆστε τά παιδιά μας στό δρόμο τῆς αὐτογνωσίας. Εἶναι τό κλειδί γιά τήν ἀναγέννηση τῆς Ἑλλάδος.

 Συνοδοιπορία/Αντέγραψα από...

5 σχόλια:

  1. μια 2η ευκαιρια θα τα βοηθουσε ακομα πιο πολυ!
    γιατι με την 2η ευκαιρια θα εξεφραζαν την φλογα της πιστεως και του πατριωτισμου και θα ενιωθαν χαρα και ενδυναμωση ολοι μαζι να κανουν ομολογια και να αλληλοστηριχθουν.
    \σαν παιδι σκεφτομαι-θα λυπομουν που κοπηκε στην μεση το τεστ, διοτι οταν ο αλλος δεν σου δινει ευκαιρια να διορθωσεις το λαθος, λυπασαι.
    επισης θα ηταν ευκαιρια να μαθει ο ενας τον αλλον ακομα καλυτερα με την 2η επιλογη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συμφωνώ απόλυτα. Τα λάθη πρέπει να έχουν ευκαιρία επανόρθωσης, ειδικά στα μικρά παιδιά που αποθαρρύνονται εύκολα. Θα ήταν ωραίο να δει όλη η τάξη στην πράξη την σωστή επιλογή.

      Διαγραφή
  2. Καλησπέρα και συγχαρητήρια για το μπλογκ σας!

    Δεν ξέρω αν με το ν' αναρτήσετε αυτή την ιστορία, σημαίνει ότι συμφωνείτε και με την πράξη της δασκάλας.

    Προσωπικά πιστεύω ότι είχε τις καλύτερες προθέσεις αλλά δε συμφωνώ καθόλου με τον τρόπο. Δεν έμαθε στα παιδιά τις αξίες που πίστευε.Τα εκβίασε συναισθηματικά να τις δεχτούν. Είναι πολύ εύκολο σε παιδιά αυτής της ηλικίας να το κάνεις αυτό. Δε νομίζω ότι τέτοιες πρακτικές είναι άξιες μίμησης.

    Παναγιώτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Χαιρετε.Σωστά αυτά που λέτε αλλά στο τέλος η δασκάλα είπε ότι θα το ξαναπαίξουν και ότι αυτό ήταν μία πρόβα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μπράβο στη δασκάλα που δε φοβήθηκε να δοκιμάσει κάτι τέτοιο με τα παιδιά... Πως το τόλμησε όμως να χρησιμοποιήσει λέξεις όπως Τούρκοι και Σμύρνη;;Εμένα μου απέρριψαν καλλιτεχνική πρόταση επειδή ανέφερα μέσα ότι χάρηκαν και πανηγύρισαν οι Έλληνες όταν αποτίναξαν τον τούρκικο ζυγό. Δε μου είπαν ότι δεν τους άρεσε η δουλειά μου, αλλά ότι αποκλίνει της γραμμής τους (είναι προοδευτικοί αυτοί...) Μπράβο της!

    ΑπάντησηΔιαγραφή