απελπισμένος έμπαινα, γλυκεία μου Παναγία,
μα στην εικόνα Σου μπροστά περνοΰοε το φαρμάκι
καί πλημμυρούσε μέσα μου αγνώριστη ευτυχία...
Αχ, τη χρυσή εικόνα Σου καί να τη βλέπω μόνο,
το δάκρυ μου χαμόγελα, σαν βράχος δυναμώνω.
Ναί, μόνο να σε στοχασθώ, γλυκαίνετ' ή καρδιά μου, μοσχοβολούν τα σπλάγχνα μου, τριαντάφυλλα μυρίζω,
καλοσυνεύω σαν μικρό παιδάκι, Παναγιά μου, καί του παιδιού μου το ψωμί εις το φτωχό χαρίζω...
Εκείνος οπού του Θεοϋ τη μάνα συλλογαται, στην αγκαλιά της αρετής, στη σκέπη Σου κοιμάται!
Αχιλλέας Παράσχος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου