Το Πάρκο Ειρήνης της Χιροσίμα είναι ένα μεγάλο πάρκο στο κέντρο της Χιροσίμα στην Ιαπωνία, αφιερωμένο στη μνήμη των θυμάτων της πυρηνικής επίθεσης που δέχτηκε η πόλη στις 6 Αυγούστου 1945.
Υπάρχουν διάφορα μνημεία και κτίρια μέσα στο πάρκο, το καθένα αφιερωμένο σε μια διαφορετική πλευρά της επίθεσης.
Κοντά στο κέντρο του πάρκου υπάρχει ένα τσιμεντένιο μνημείο σε σχήμα αψίδας που στεγάζει ένα κενοτάφιο με τα ονόματα όλων των ανθρώπων που δολοφονήθηκαν από τη βόμβα. Το Κενοτάφιο φέρει τον επικήδειο "Αναπαυθείτε εν Ειρήνη, γιατί το λάθος δεν θα επαναληφθεί". Κοιτάζοντας κάποιος μέσα από την αψίδα βλέπει τη Φλόγα της Ειρήνης και το Θόλο της Ατομικής Βόμβας.
Το Κενοτάφιο Μνήμης, κεντρικό μνημείο στο Πάρκο Ειρήνης
Ο Τύμβος της Ατομικής Βόμβας είναι ένα μεγάλο ανάχωμα, που καλύπτεται από γρασίδι, και στο εσωτερικό του βρίσκεται η τέφρα περίπου 70.000 θυμάτων της βόμβας που δεν αναγνωρίστηκαν.
Το Μνημείο Ειρήνης της Χιροσίμα, γνωστό και σαν Θόλος της Ατομικής Βόμβας, είναι ότι απέμεινε από τον εκθεσιακό χώρο προώθησης βιομηχανικών προϊόντων της πόλης. Το κτίριο ήταν το πλησιέστερο στο υπόκεντρο της ατομικής έκρηξης που έμεινε όρθιο. Διατηρείται στην κατάσταση που ήταν αμέσως μετά την επίθεση για να θυμίζει την καταστροφική δύναμη των πυρηνικών όπλων. Είναι ίσως το πιο γνωστό σύμβολο του πάρκου και της πυρηνικής επίθεσης.
Ο Θόλος της Ατομικής Βόμβας
Το Μνημείο Ειρήνης των Παιδιών (το οποίο αναφέρεται και στο μάθημά μας) είναι ένα άγαλμα αφιερωμένο στη μνήμη των παιδιών που πέθαναν εξαιτίας του βομβαρδισμού και κατασκευάστηκε το 1958. Είναι το άγαλμα ενός κοριτσιού με απλωμένα χέρια, ενώ πάνω από το κορίτσι πετά ένας γερανός. Το γλυπτό βασίζεται στην αληθινή ιστορία της Σαντάκο Σασάκι, μιας νεαρής κοπέλας που πέθανε από τη ραδιενέργεια της βόμβας λίγα χρόνια μετά την επίθεση. Η Σαντάκο πίστευε ότι αν έφτιαχνε χίλιους οριγκάμι γερανούς θα θεραπευόταν. Μέχρι και σήμερα, άνθρωποι (κυρίως παιδιά) απ' όλο τον κόσμο φτιάχνουν τέτοιους χάρτινους γερανούς και τους στέλνουν στη Χιροσίμα όπου τοποθετούνται κοντά στο άγαλμα.
Η Καμπάνα της Ειρήνης βρίσκεται κοντά στο Μνημείο των Παιδιών και αποτελείται από μια μεγάλη γιαπωνέζικη καμπάνα μέσα σε μια μικρή ανοιτκή κατασκευή. Οι επισκέπτες μπορούν να χτυπήσουν την καμπάνα, σαν έκκληση για την παγκόσμια ειρήνη, και ο δυνατός και μελωδικός της χτύπος ακούγεται συχνά μέσα στο Πάρκο. Πάνω στην καμπάνα υπάρχει μια επιγραφή στα ελληνικά, τα γιαπωνέζικα και τα σανσκριτικά: γνώθι σαυτόν. Η καμπάνα δωρήθηκε στο Πάρκο από την ελληνική Πρεσβεία, που διάλεξε το πιο ταιριαστό αρχαίο ρητό του Σωκράτη.
Οι Πύλες της Ειρήνης είναι πρόσφατη προσθήκη, και αποτελείται από έξι πύλες πάνω στις οποίες γράφεται η λέξη "ειρήνη" σε σαρανταοχτώ γλώσσες. Οι πύλες είναι περίπου πέντε μέτρα ψηλές και δυο μέτρα πλατιές.
Η ΧΙΡΟΣΙΜΑ ΤΟΥ ΧΘΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ
Η Σαντάκο
Η μικρή επέζησε και μετά την ρίψη της ατομικής βόμβας και μάλιστα πήγε στο δημοτικό σχολείο, δεν έχασε ούτε μια μέρα μαθημάτων από αρρώστια, και της άρεσε πολύ να τραγουδάει και να τρέχει. Μάλιστα, έτρεχε πιο γρήγορα από όλους στην τάξη της. Όταν μεγάλωσε λίγο ακόμα, άρχισε να παίρνει μέρος σε σχολικούς αγώνες. Σε έναν απ'αυτούς, το Φλεβάρη του 1955, λιποθύμησε. Τότε πρόσεξαν όλοι τα "φουσκώματα" στο λαιμό της. Η διάγνωση στο νοσοκομείο ήταν "λευχαιμία".
Στις αρχές του Αυγούστου, η καλύτερή της φίλη την επισκέφθηκε στο νοσοκομείο. Πήρε ένα τετράγωνο κομμάτι χαρτί και της έμαθε πώς να φτιάχνει απ'αυτό χάρτινους γερανούς.
Σύμφωνα με μια γιαπωνέζικη παράδοση, αν ένας άρρωστος άνθρωπος φτιάξει χίλιους τέτοιους γερανούς θα γίνει καλά. Η Σαντάκο έπιασε αμέσως δουλειά, χρησιμοποιώντας ό,τι χαρτί έβρισκε, ακόμα και από τις συσκευασίες των φαρμάκων της. Όταν της τέλειωσε, πήγαινε στους άλλους θαλάμους και ζήταγε από τους άλλους αρρώστους να της δώσουν τα περιτυλίγματα των δώρων που τους έφερναν.Η απασχόλησή της με τους γερανούς απλά την έκανε να ξεχνάει ότι η κατάστασή της χειροτέρευε. Στις 25 Οκτωβρίου, ο "χοντρός" νίκησε. Η Σαντάκο έφυγε, στα δωδεκάμισί της χρόνια. Ο μύθος λέει ότι πρόλαβε να φτιάξει μόνο 644 γερανούς και ότι τους υπόλοιπους μέχρι τους χίλιους τους έφτιαξαν οι συμμαθητές της και τους έθαψαν μαζί της. Αν και στο Μνημείο της Ειρήνης της Χιροσίμα που βρίσκεται στο κέντρο της πόλης αναφέρεται ότι είχε φτάσει τους χίλιους και συνέχισε να φτιάχνει.
Υπάρχουν διάφορα μνημεία και κτίρια μέσα στο πάρκο, το καθένα αφιερωμένο σε μια διαφορετική πλευρά της επίθεσης.
Κοντά στο κέντρο του πάρκου υπάρχει ένα τσιμεντένιο μνημείο σε σχήμα αψίδας που στεγάζει ένα κενοτάφιο με τα ονόματα όλων των ανθρώπων που δολοφονήθηκαν από τη βόμβα. Το Κενοτάφιο φέρει τον επικήδειο "Αναπαυθείτε εν Ειρήνη, γιατί το λάθος δεν θα επαναληφθεί". Κοιτάζοντας κάποιος μέσα από την αψίδα βλέπει τη Φλόγα της Ειρήνης και το Θόλο της Ατομικής Βόμβας.
Το Κενοτάφιο Μνήμης, κεντρικό μνημείο στο Πάρκο Ειρήνης
Ο Τύμβος της Ατομικής Βόμβας είναι ένα μεγάλο ανάχωμα, που καλύπτεται από γρασίδι, και στο εσωτερικό του βρίσκεται η τέφρα περίπου 70.000 θυμάτων της βόμβας που δεν αναγνωρίστηκαν.
Το Μνημείο Ειρήνης της Χιροσίμα, γνωστό και σαν Θόλος της Ατομικής Βόμβας, είναι ότι απέμεινε από τον εκθεσιακό χώρο προώθησης βιομηχανικών προϊόντων της πόλης. Το κτίριο ήταν το πλησιέστερο στο υπόκεντρο της ατομικής έκρηξης που έμεινε όρθιο. Διατηρείται στην κατάσταση που ήταν αμέσως μετά την επίθεση για να θυμίζει την καταστροφική δύναμη των πυρηνικών όπλων. Είναι ίσως το πιο γνωστό σύμβολο του πάρκου και της πυρηνικής επίθεσης.
Ο Θόλος της Ατομικής Βόμβας
Το Μνημείο Ειρήνης των Παιδιών (το οποίο αναφέρεται και στο μάθημά μας) είναι ένα άγαλμα αφιερωμένο στη μνήμη των παιδιών που πέθαναν εξαιτίας του βομβαρδισμού και κατασκευάστηκε το 1958. Είναι το άγαλμα ενός κοριτσιού με απλωμένα χέρια, ενώ πάνω από το κορίτσι πετά ένας γερανός. Το γλυπτό βασίζεται στην αληθινή ιστορία της Σαντάκο Σασάκι, μιας νεαρής κοπέλας που πέθανε από τη ραδιενέργεια της βόμβας λίγα χρόνια μετά την επίθεση. Η Σαντάκο πίστευε ότι αν έφτιαχνε χίλιους οριγκάμι γερανούς θα θεραπευόταν. Μέχρι και σήμερα, άνθρωποι (κυρίως παιδιά) απ' όλο τον κόσμο φτιάχνουν τέτοιους χάρτινους γερανούς και τους στέλνουν στη Χιροσίμα όπου τοποθετούνται κοντά στο άγαλμα.
Η Καμπάνα της Ειρήνης βρίσκεται κοντά στο Μνημείο των Παιδιών και αποτελείται από μια μεγάλη γιαπωνέζικη καμπάνα μέσα σε μια μικρή ανοιτκή κατασκευή. Οι επισκέπτες μπορούν να χτυπήσουν την καμπάνα, σαν έκκληση για την παγκόσμια ειρήνη, και ο δυνατός και μελωδικός της χτύπος ακούγεται συχνά μέσα στο Πάρκο. Πάνω στην καμπάνα υπάρχει μια επιγραφή στα ελληνικά, τα γιαπωνέζικα και τα σανσκριτικά: γνώθι σαυτόν. Η καμπάνα δωρήθηκε στο Πάρκο από την ελληνική Πρεσβεία, που διάλεξε το πιο ταιριαστό αρχαίο ρητό του Σωκράτη.
Οι Πύλες της Ειρήνης είναι πρόσφατη προσθήκη, και αποτελείται από έξι πύλες πάνω στις οποίες γράφεται η λέξη "ειρήνη" σε σαρανταοχτώ γλώσσες. Οι πύλες είναι περίπου πέντε μέτρα ψηλές και δυο μέτρα πλατιές.
Η ΧΙΡΟΣΙΜΑ ΤΟΥ ΧΘΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ
Η Σαντάκο
Η μικρή επέζησε και μετά την ρίψη της ατομικής βόμβας και μάλιστα πήγε στο δημοτικό σχολείο, δεν έχασε ούτε μια μέρα μαθημάτων από αρρώστια, και της άρεσε πολύ να τραγουδάει και να τρέχει. Μάλιστα, έτρεχε πιο γρήγορα από όλους στην τάξη της. Όταν μεγάλωσε λίγο ακόμα, άρχισε να παίρνει μέρος σε σχολικούς αγώνες. Σε έναν απ'αυτούς, το Φλεβάρη του 1955, λιποθύμησε. Τότε πρόσεξαν όλοι τα "φουσκώματα" στο λαιμό της. Η διάγνωση στο νοσοκομείο ήταν "λευχαιμία".
Στις αρχές του Αυγούστου, η καλύτερή της φίλη την επισκέφθηκε στο νοσοκομείο. Πήρε ένα τετράγωνο κομμάτι χαρτί και της έμαθε πώς να φτιάχνει απ'αυτό χάρτινους γερανούς.
Σύμφωνα με μια γιαπωνέζικη παράδοση, αν ένας άρρωστος άνθρωπος φτιάξει χίλιους τέτοιους γερανούς θα γίνει καλά. Η Σαντάκο έπιασε αμέσως δουλειά, χρησιμοποιώντας ό,τι χαρτί έβρισκε, ακόμα και από τις συσκευασίες των φαρμάκων της. Όταν της τέλειωσε, πήγαινε στους άλλους θαλάμους και ζήταγε από τους άλλους αρρώστους να της δώσουν τα περιτυλίγματα των δώρων που τους έφερναν.Η απασχόλησή της με τους γερανούς απλά την έκανε να ξεχνάει ότι η κατάστασή της χειροτέρευε. Στις 25 Οκτωβρίου, ο "χοντρός" νίκησε. Η Σαντάκο έφυγε, στα δωδεκάμισί της χρόνια. Ο μύθος λέει ότι πρόλαβε να φτιάξει μόνο 644 γερανούς και ότι τους υπόλοιπους μέχρι τους χίλιους τους έφτιαξαν οι συμμαθητές της και τους έθαψαν μαζί της. Αν και στο Μνημείο της Ειρήνης της Χιροσίμα που βρίσκεται στο κέντρο της πόλης αναφέρεται ότι είχε φτάσει τους χίλιους και συνέχισε να φτιάχνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου