Τρίτη 30 Ιανουαρίου 2018

Βίκτωρ Ουγκό - Άνδρας και γυναίκα.

Αποτέλεσμα εικόνας για BARBAT FEMEIE TABLOU PICTURA

Ο άνδρας είναι το πιο εξυψωμένο των πλασμάτων.
Η γυναίκα είναι το ύψιστο των ιδανικών.
Ο Θεός έκανε για τον άνδρα ένα θρόνο. Για τη γυναίκα ένα βωμό.
Ο θρόνος εκθειάζει, ο βωμός αγιάζει.

Ο άνδρας είναι ο εγκέφαλος, η γυναίκα η καρδιά.
Ο εγκέφαλος κατασκευάζει το φως, η καρδιά παράγει την αγάπη.
Το φως γονιμοποιεί. Η αγάπη ανασταίνει.
Ο άνδρας είναι δυνατός με τη λογική. Η γυναίκα είναι ανίκητη με τα δάκρυα.
Η λογική πείθει. Τα δάκρυα συγκινούν.

Ο άνδρας είναι ικανός για όλους τους ηρωισμούς. Η γυναίκα για όλα τα μαρτύρια.
Ο ηρωισμός εξευγενίζει, το μαρτύριο ανυψώνει.
Ο άνδρας έχει την ανωτερότητα. Η γυναίκα την προτεραιότητα.
Η ανωτερότητα σημαίνει τη δύναμη, η προτεραιότητα αντιπροσωπεύει το δικαίωμα.

Ο άνδρας είναι ένας μεγαλοφυής, η γυναίκα ένας άγγελος.
Ο μεγαλοφυής είναι άπειρος. Ο άγγελος είναι ακαθόριστος.
Ο πόθος του άντρα είναι η ανώτατη δόξα. Ο πόθος της γυναίκας είναι η άκρα αρετή.
Η δόξα κάνει όλο το μεγάλο. Η αρετή κάνει όλο το θεϊκό.

Ο άνδρας είναι ένας κώδικας, η γυναίκα ένα ευαγγέλιο.
Ο κώδικας διορθώνει. Το ευαγγέλιο τελειοποιεί.
Ο άνδρας σκέπτεται. Η γυναίκα ονειρεύεται.
Το να σκέπτεται κανείς σημαίνει να έχει μια νύμφη στο κρανίο. Το να ονειρεύεσαι σημαίνει να έχεις ένα φωτοστέφανο στο μέτωπο.

Ο άνδρας είναι ένας ωκεανός. Η γυναίκα είναι μια λίμνη.
Ο ωκεανός έχει το μαργαριτάρι που στολίζει, η λίμνη το ποίημα που θαμπώνει.
Ο άνδρας είναι ο αετός που πετάει. Η γυναίκα είναι το αηδόνι που τραγουδάει.
Το να πετάς σημαίνει να κυριαρχείς στο διάστημα. Το να τραγουδάς σημαίνει να κατακτήσεις την ψυχή.

Ο άνδρας είναι ένας ναός, η γυναίκα είναι το ιερό.
Μπροστά στο ναό αποκαλυπτόμαστε. Μπροστά στο ιερό γονατίζουμε.
Τελικά: ο άνδρας είναι τοποθετημένος εκεί που τελειώνει η γη. Η γυναίκα εκεί που αρχίζει ο ουρανός.

Victor Hugo


Κυριακή 28 Ιανουαρίου 2018

Το μετεκτρωτικό τραύμα: Θυσίασα το πρώτο μου μωρό

Αποτέλεσμα εικόνας για IMI PARE RAU CA AM AVORTAT
'Εχω ήδη περάσει κάποια καταθλιπτικά επεισόδια στη διάρκεια των οποίων δε σταματώ να σκέπτομαι το μωρό εκείνο που θυσίασα εγώ η ίδια, εδώ και έντεκα χρόνια.
 Κατηγορώ τον εαυτό μου ότι δε στάθηκα πιο δυνατή. Νομίζω ότι τότε έπρεπε να ζητήσω διαζύγιο και να φύγω με το μωρό μου...
 Θυσίασα το πρώτο μου μωρό, για να κρατήσω έναν άντρα σκληρό και ανεκδιήγητο, που τώρα πια δεν έχω.Και για να κρατήσω μια οικονομική κατάσταση που επίσης τώρα πια δεν έχω. Το πρώτο μου μωρό θα είναι πάντα μέσα στην καρδιά μου.

  Η ζωή μου δεν είναι πάντα εύκολη και πολλές φορές στο τέλος του μήνα τα φέρνω δύσκολα βόλτα.Αλλά κανένα όμορφο φόρεμα, κανένα ταξίδι, καμιά κοσμική επιτυχία δεν μπορεί να συγκριθεί με τη χαρά και την ευτυχία που μου φέρνουν τα χαμόγελα των άλλων μου παιδιών...
Και, επειδή πιστεύω, παρακαλώ τον Θεό να συγχωρήσει την αδυναμία μου.

   Λένε ότι ο Θεός όλα τα συγχωρεί, αλλά εγώ έχω την εντύπωση ότι Του ζητώ να συγχωρήσει το ασυγχώρητο.Τελειώνω τις γραμμές αυτές μ' έναν κόμπο στο λαιμό και πνιγμένη στα δάκρυα, αλλά σας λέω ότι μια γυναίκα δε συνέρχεται ποτέ ψυχολογικά μετά από μια άμβλωση.
 Αναρωτιέμαι, υπάρχει στη φύση άλλο πλάσμα που να διαπράπει τέτοια βαρβαρότητα;Ελπίζω η μαρτυρία μου να μπορέσει να σώσει κάποια μέρα τουλάχιστον μια δυο μητέρες και τα μωρά τους.

  Τότε η οδύνη μου και η οδύνη του πρώτου μου παιδιού δε θα έχουν πάει χαμένες κι αυτό με παρηγορεί λιγάκι.

Από το βιβλίο: Το μετεκτρωτικό τραύμα. Ψυχοσωματικές συνέπειες των εκτρώσεων

Παρασκευή 26 Ιανουαρίου 2018

Η ΣΥΖΥΓΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ

 Ομιλία που εκφωνήθηκε από τόν Διάκονο Παύλο Καλλίκα στο Πνευματικο Κέντρο Κεραμωτού Κυθήρων (Λεοντσίνειο) στις 12.3.2017 στα πλαίσια της Σχολής Γονέων της Ι. Μητροπόλεως Κυθήρων και Αντικυθήρων.

Τρίτη 23 Ιανουαρίου 2018

Η ΟΣΙΑ ΜΗΤΗΡ ΗΜΩΝ ΞΕΝΗ (24 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ)

Pp.  Xenia
 «Η μακάρια αυτή και αοίδιμη Ξένη καταγόταν από τη μεγαλόδοξη πόλη της Ρώμης, από γένος έντιμο και με ζήλο για την πίστη. Όταν οι γονείς της θέλησαν να την παντρέψουν και είχαν ετοιμαστεί όλα τα σχετικά με τον γάμο, η αγία σηκώθηκε και έφυγε από τη νυφική παστάδα, μαζί με δύο άλλες γυναίκες, δύο υπηρέτριες, κι αφού μπήκε σε πλοίο και γνώρισε άλλους τόπους, τελικώς έφτασε στην πόλη των Μυλασσών. Μάλλον οδηγήθηκε σ’ αυτήν την πόλη από τον θεσπέσιο Παύλο τον μοναχό (ο οποίος φάνηκε σ’ αυτήν εκ Θεού στην Αλεξάνδρεια και έγινε οδηγός της για τα ανώτερα). Εκεί έφτιαξε ένα μικρό ευκτήριο ναό στο όνομα του αγίου πρωτομάρτυρος Στεφάνου, και μαζί με τις δύο υπηρέτριές της, όπως και με κάποιες άλλες που την πλησίασαν, έζησε καρτερικά με μεγάλη άσκηση, απέχοντας από όλες τις κατ’ αίσθηση ηδονές και ακολουθώντας τον δρόμο που οδηγεί στην ουράνια πολιτεία.

Πέρασε λοιπόν τη ζωή της στο θέλημα του Θεού και μετά το όσιο και μακάριο τέλος της, είχε τη μαρτυρία από τον Ίδιο τον Θεό. Ημέρα μεσημέρι δηλαδή, την ώρα που ο ήλιος φώτιζε τη γη, φάνηκε σταυρός με αστέρια. Αυτόν τον σταυρό τον περικύκλωνε και τον κρατούσε στο μέσον άλλος χορός αστεριών, ώστε να φαίνεται ότι είναι στεφάνι για τη μακαρία Ξένη, που της δόθηκε από τον Θεό, για τη νηστεία και την αγρυπνία και την αγνότητά της. Κι αυτό έγινε φανερό, διότι με την απόθεση του λειψάνου της κάτω από τη γη, σταμάτησε να φαίνεται ο χορός και ο κύκλος των αστεριών. Τα σχετικά με την οσία έγιναν γνωστά, όταν μία από τις θεραπαινίδες της, τότε που επρόκειτο να φύγει από τη ζωή, διηγήθηκε την πατρίδα της μακαρίας και το επίσημο γένος της και το όνομα που είχε από τους γονείς της - διότι ονομαζόταν Ευσεβία – το οποίο το άλλαξε σε Ξένη, γιατί αγωνιζόταν να ζήσει κρυφά».

 Η επιλογή της οσίας Ξένης να ζήσει ως ξένη επί της γης, ώστενα αποκτήσει τον θείο έρωτα στην ψυχή της του ελθόντος ως Ξένου σεεμάς Χριστού – «επί ξένης φερωνύμως βιούσα», στην ξένη χώρα έζησεςως ξένη, όπως λέει το όνομά σου – δεν ήταν κάτι που ήλθε ξαφνικά.
 Η επιλογή της να φύγει στα ξένα ήταν καρπός μιας μακράς διεργασίας μέσα της, που απλώς φανερώθηκε όταν τα πράγματα στένεψαν γι’ αυτήν μετον γάμο που της ετοίμασαν οι γονείς της. Και αυτό εξαρχής, ήδη στοπρώτο στιχηρό του εσπερινού της αγίας, επισημαίνει ο υμνογράφος:«Μετανάστευσες από πριν με τη διάθεση, Σεμνή, και βεβαίωσες έπειταέμπρακτα αυτό που είχες αποφασίσει με το νου σου, γι’ αυτό και βγήκες,μακάρια Ξένη, από τον μάταιο γλιστερό δρόμο των ηδονών». 
Αποτέλεσμα εικόνας για КСЕНИЯ (В МИРУ ЕВСЕВИЯ) МИЛАССКАЯ, ДИАКОНИСА
 Πράγματι,ο υμνογράφος κάνει μία σοβαρή εδώ παρατήρηση, ψυχολογικού και ανθρωπολογικού περιεχομένου: αυτό που κάνουμε πράξη στη ζωή μας,συνήθως έχει προετοιμαστεί μέσα στην ψυχή μας προ πολλού. Κι όταν οι συνθήκες γίνουν οριακές, όταν στενέψουν τα πράγματα, τότε το κυοφορούμενο φτάνει να γίνει τοκετός. Είναι αυτό που επισημαίνει και η Εκκλησία μας και για την ίδια την αμαρτία: η πράξη της αμαρτίας προϋποθέτει την εσωτερική της διεργασία: η αμαρτία ξεκινά από τη στιγμή που η προσβολή της γίνει αποδεκτή ως διάθεση στον άνθρωπο,αρχίζει να ευχαριστείται αυτός με τη σκέψη της, να αιχμαλωτίζεται, ναφτάνει στην πράξη. Γι’ αυτό και αμαρτία είναι και οι λογισμοί της αμαρτίας και όχι μόνον οι συγκεκριμένες ενέργειές της. Το ίδιο όμως συμβαίνει και αντιστρόφως: μία καλή πράξη ετοιμάζεται εσωτερικά, που σημαίνει ότι κι αν δεν φτάσει να εκφραστεί, ήδη ενώπιον του Θεού έχει θεωρηθεί ως ενέργεια.

π.Γεώργιος Δορμπαράκης
ΠΗΓΗ