Οι αναισθησιολόγοι του νοσοκομείου της Σάμου αποφάσισαν για λόγους συνειδήσεως να μη χορηγούν αναισθησία σε επεμβάσεις διακοπής κύησης

 Σε μια πρωτοφανή όσο και αξιοθαύμαστη κίνηση, όλοι οι αναισθησιολόγοι του νοσοκομείου της Σάμου αποφάσισαν για λόγους συνειδήσεως να μη χορηγούν αναισθησία σε επεμβάσεις διακοπής κύησης, εκτός αν συντρέχουν ιατρικοί λόγοι κινδύνου της ζωής ή της υγείας της εγκύου. Η απόφαση έχει ξεσηκώσει ποικίλες αντιδράσεις από κάθε κατεύθυνση, που βέβαια αναμασούν τα γνωστά επιχειρήματα περί ελεύθερης επιλογής και διαχείρισης του σώματος των γυναικών, αλλά αφήνουν και σαφείς αιχμές για θρησκευτικά δόγματα που μας γυρίζουν στο Μεσαίωνα και άλλα συναφή. Δεν λείπουν κι αυτοί που υποστηρίζουν ότι υπό συνθήκες κρίσεως είμαστε πάρα πολλοί στην Ελλάδα και δεν πρέπει να γεννάμε παιδιά μέχρι να στρώσουν τα πράγματα! Ακόμη, κάποιοι ρωτούν πώς οι ίδιες αναισθησιολόγοι μέχρι πρό τινος δεν είχαν συνειδησιακά προβλήματα με τις αμβλώσεις και ξαφνικά τα απέκτησαν (εδώ θα μπορούσε να αντιτάξει κανείς το ακλόνητο και άκρως επίκαιρο επιχείρημα ότι κάποιοι μέχρι πρόσφατα είχαν πρόβλημα με τα μνημόνια, το οποίο λύθηκε ως δια μαγείας, αλλά ας μη πολιτικοποιήσουμε το θέμα...).
Επί της ουσίας και τελείως σοβαρά, από δεοντολογικής πλευράς κανείς δεν μπορεί να επιβάλει σε κανέναν γιατρό να ενεργήσει αντίθετα στη συνείδησή του. Ο Κώδικας Δεοντολογίας είναι σαφής: «Ο ιατρός μπορεί να επικαλεσθεί τους κανόνες και τις αρχές της ηθικής συνείδησής του και να αρνηθεί να εφαρμόσει ή να συμπράξει στις διαδικασίες τεχνητής διακοπής της κύησης, εκτός εάν υπάρχει αναπότρεπτος κίνδυνος για τη ζωή της εγκύου ή κίνδυνος σοβαρής και διαρκούς βλάβης της υγείας της» (άρθρο 31). 

Ακόμη, πολύ σημαντικό, δεν είναι άγνωστο να αλλάζουν οι άνθρωποι ζωή και συμπεριφορά: στην εκκλησιαστική γλώσσα αυτό λέγεται μετάνοια. Ανεξάρτητα από το τί έκανε παλαιότερα ένας γιατρός, μπορεί να αναθεωρήσει τη στάση του απέναντι στο μεγάλο θέμα της Ζωής σε κάθε της μορφή. Έχω γράψει πριν από χρόνια για τον Μπέρναρντ Νάθανσον, Αμερικανό μαιευτήρα με χιλιάδες εκτρώσεων στο ‘ενεργητικό’ του, που το 1979 σταμάτησε οριστικά τις επεμβάσεις αυτές, δηλώνοντας: «Είναι αναμφίβολο ότι η ζωή αρχίζει με τη σύλληψη και απαιτεί όλη την προστασία και την ασφάλεια που απολαμβάνει καθένας από μας».
Συγχαίροντας τις συναδέλφους για τη στάση τους αυτή, τους ευχόμαστε καλή δύναμη και υπομονή για να αντιμετωπίσουν τα πυρά των κάθε είδους ‘προοδευτικών’. Όπως μας λέγει η Έξοδος, ‘εὖ ἐποίει ὁ Θεός τάς μαίας’ των Εβραίων που δεν θανάτωναν τα αρσενικά μωρά σύμφωνα με τη διαταγή του Φαραώ στην Αίγυπτο. Και δεν λείπουν σε κάθε εποχή εκείνοι που ακολουθούν το παράδειγμά τους.

antonispapagiannis.blogspot