Είχε επισκεφτεί ο Όσιος Σισώης τον τάφο του Μεγ.Αλεξάνδρου;

Όσιος Σισώης θρηνών μπροστά στον τάφο του βασιλιά των Ελλήνων. [Η τοιχογραφία αυτή, που βρίσκεται στο νάρθηκα της μονής Βαρλαάμ των Μετεώρων (1566), είναι έργο του ιερέα και σακελλάριου Γεωργίου].


Ο Όσιος Σισώης είχε επισκεφτεί τον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου;
Όποιος διαβάσει το βιβλίο μας «Η Άγνωστη ζωή του Μεγάλου Αλεξάνδρου» θα βρει ένα κεφάλαιο, που μιλάμε για τον τάφο του θρυλικού βασιλιά, για τον οποίον η γνωστή Ελληνίδα αρχαιολόγος κυρία Λιάνα Σουβαλτζή έδωσε σκληρούς αγώνες για την ανεύρεσή του στην όαση της Σίουα (ή Σίβα).
Είναι η ίδια η κυρία Σουβαλτζή, η οποία μέσα στο βιβλίο της «Ο τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην όαση της Σίουα», θυμίζει σ’ όλους μας τον μεγάλο ασκητή της ερήμου, τον Αββά Σισώη (4ος αι. μ.Χ.), πού είχε δη τον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου και έλεγε τα άγνωστα στο ευρύ κοινό λόγια του:
«Ορών σε, τάφε, δειλιώ σου την θέαν
και καρδιοστάλακτον δάκρυον χέω, χρέος το
κοινόφλητον εις νουν λαμβάνων, πώς ουν
μέλλω διελθείν πέρας τοιούτον. Αι, αι, θάνατε,
τις δύναται φυγείν σε.»

Δηλαδή (σε νεοελληνική απόδοση):
«Βλέποντάς σε, Τάφε, δειλιώ και τρομάζω από την θεωρία σου και χύνω δάκρυα από την καρδιά, φέροντας στον νου μου το υπό όλων των ανθρώπων οφειλόμενο χρέος, δηλαδή του θανάτου` πώς και εγώ μέλλω να διέλθω από τέτοιο τέλος; ΄Ε, θάνατε, ποίος είναι εκείνος ο άνθρωπος, πού μπορεί να διαφύγει από τα χέρια σου;»

Για όσους διερωτώνται ποιος ήταν ο όσιος Σισώης, θα τους πούμε ότι, όπως γράφει ο «Ορθόδοξος Συναξαριστής»:
«Ο Όσιος Σισώης έλαμψε με την πνευματική του σύνεση, την ταπεινοφροσύνη, τη φιλαδελφία και το ενδιαφέρον του στο να επιστρέψει και ένα μόνο αμαρτωλό. Μεταξύ των ασκητών αναδείχτηκε ονομαστός και μέγας, αθλητής της πρώτης γραμμής, τύπος εγκράτειας, αλλά και ψυχή πού προσευχόταν για δικαίους και αδίκους, πλούσιους και φτωχούς, άρχοντες και ιδιώτες, κληρικούς και λαϊκούς και γενικά για όλο τον κόσμο. Στη γη ήταν, αλλά η ζωή του ήταν ουράνια. Υψωμένος πάνω από τη σάρκα, που χαλιναγωγούσε τέλεια με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος και τη θεία κοινωνία του σώματος και του αίματος του Χριστού. Η μνήμη του μένει υπόδειγμα σ' όσους θέλουν την ασκητική ζωή, για να είναι γνήσιοι και πραγματικοί ασκητές, όχι μόνο με την αντοχή του σώματος, αλλά και με την πνευματική αναγέννηση και τη λάμψη της αρετής.»
Και να ήταν μόνον αυτός;
Ο Δωρόθεος, Επίσκοπος Τύρου, όταν επανήλθε από την εξορίαν, κατά την οποίαν είχε εργασθή ως σκλάβος στα ορυχεία της οάσεως της Σίουα, ανέφερε, ότι οι κάτοικοι ήταν ειδωλολάτρες και λάτρευαν τον ΄Αμμωνα και τον Αλέξανδρον , ο οποίος ήταν θαμμένος εκεί!
πηγή