ΜΑΡΙΑ ΘΑΛΑΣΣΙΝΗ

Με την Παναγιά χέρι - χέρι

Περπάτησα όλο το Αιγαίο
Βγήκα στίς ακτές του Νοτιά
Και στ'ακρωτήρι των ανέμων.
Πήρα βήμα - βήμα
Τα μελτέμια των καρδιών
Κι έφαγα μαζί τους νεράντζι Θαλασσινό.
Αίμα καί πάθοςΣτά περβάζια των σπιτιών
Γιρλάντες με την πίκρα κρεμασμένες
Καί στα κατώφλια
Αγκαλιές καί χωρατά
Σάν βλέπαν τη Μαρία στον αγέρα,
Στάθηκα σε κάθε τύψη καί λυγμό
Αγγιξα τις άσπιλες πληγές
Ανέβηκα στίς στέγες των Ναών
Κι είδα τη δίψα της μητέρας των καημών
Καί τον αχό του ναύτη,
Των αγγέλων.
Αταίριαστα φεγγάρια κι αναφιλητά Μεγάλες πέτρες στα παράθυρα του ήλιου Ταξίδια χωρίς θύμησες Κι ολόγυμνες σκιές Ολάκερη ζωή ένα καρτέρι.
Αμυγδαλιές τα φουσκωμένα μας πανιά Καί στα μουράγια των νησιών Δένουν Γ/ς πλώρες τ'άστρα Μα μες στ' αμπάρια δάκρυ κι οιμωγές Καί στα ιστία όρκοι καί αρμύρες.

Με την Παναγιά χέρι χέρι
Περπάτησα όλο το Αιγαίο
Στά μάτια της
Είναι γραμμένα δρομολόγια κι επιγραφές
Θαλασσινή γλαυκή Κυρά
Εϊσ' ό μαγνήτης κι ή βελόνα της πυξίδας.
Είσαι ή σάρκα του αγέρα πού φυσά
Καί το τιμόνι της καρδιάς πού ξαγρυπνάει
Είσαι το πλοίο
Το σταμνί πού ξεδιψά
Καί το τραπέζι
Πού χορταίνει τη σιωπή μας.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΦΕΡΟΥΣΗΣ

πηγή φώτο