ΡΕΝΑ ΚΑΡΘΑΙΟΥ
Παναγιά μου, το μωρό σου
είν’ το πιο όμορφο του κόσμου.
Αγκαλίτσα να το πάρω
λίγο δώσ’ μου.
Δεν το ρίχνω, μη φοβάσαι,
σαν και τι θα σ’ το προσέξω.
Λίγο μόνο να το πιάσω,
να το παίξω.
Θα σ’ το πλύνω, θα σ’ το ντύσω,
στα χρυσά του τα μαλλιά
θα του δέσω μια κορδέλα
θαλασσιά.
Θα του κάνω μια βολτίτσα
στο περβόλι, στη λιακάδα.
Τέτοιο ολόφωτο παιδάκι
δεν ξανάδα.
Γι’ αυτό, δώσ’ μου το λιγάκι
το παιδί σου να το παίξω.
Μη φοβάσαι, Παναγιά μου,
θα προσέξω.
|
 |
(Aπό το βιβλίο: Aνθολόγιο για τα παιδιά του Δημοτικού, μέρος δεύτερο, Oργανισμός Eκδόσεως Διδακτικών Bιβλίων, 1975)
|
Βλέποντας το παραπάνω ποίημα, θυμήθηκα κάποια λόγια του γ. Παϊσίου...έψαξα, τα βρήκα και σας τα μεταφέρω.(δεν έχω καμία διάθεση να σας προσβάλω, ζητώ συγγνώμη για το θάρρος)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε εκτίμηση, Αλεξία
Και αντί να λάβουν ορισμένα μέτρα για την παιδεία, κάνουν χειρότερα. Και όλα, βλέπω, τα πνευματικά πως τα αλλοιώνουν. Άκου τώρα προσευχή[iii] σε αναγνωστικό του Δημοτικού Σχολείου: «Παναγιά μου, το μωρό σου είναι το πιο όμορφο του κόσμου»! Βρε, τι πάθαμε! Παλιά τι μάθαιναν τα παιδιά στο σχολείο και τώρα τι μαθαίνουν!
από την παράγραφο:Φορτώνουν τα παιδιά με πολλά...
ολόκληρο το κείμενο του π. Παϊσίου:
http://www.oodegr.com/oode/koinwnia/thriskeft3.htm
Βεβαια ο γέροντας τα λεει πολύ καλά.Μονο που το παραπάνω ποίημα ειναι του 1975 όταν τα παιδια στο σχολείο μαθαίναν ακόμη για Ελλάδα και Χριστό.Συνεπώς ο γέροντας αναφέρεται στις δεκαετίες του 50 και του 60 .Σκέψου δηλαδή να έβλεπε τα σημερινά βιβλία τι θα έλεγε!!.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!
ΑπάντησηΔιαγραφή