Στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Ν. Μαλγάρων και στα πλαίσια των ΙΘ΄ Παυλείων, πραγματοποιήθηκε η ημερίδα των πρεσβυτερών και μητέρων κληρικών με θέμα: «Διακόνισσες της εκκλησίας».
Το πρωί ο σεβασμιώτατος τέλεσε αρχιερατική θεία Λειτουργία και στη συνέχεια κατά την έναρξη της ημερίδας ανέλυσε την συμβολή της γυναίκας στην διακονία, που θεωρείται έργο αναμφισβήτητο. Παρουσίασε αρχικά ως πρότυπο διακονίας την Παναγία, αλλά και τις Αγίες της εκκλησίας που προσέφεραν με αγάπη, χωρίς ανταλλάγματα. Ονόμασε χαρακτηριστικά την Δορκάδα, Πρίσκυλα, Ιουλία, Μαρία, που μνημονεύονται στις Πράξεις των Αποστόλων και η αναφορά τους επισημαίνει τη προσφορά τους στην νεοσύστατη εκκλησία.
Ανέφερε δε ο Σεβασμιότατος, πως μπορεί ο θεσμός των διακονισσών να έχει ατονήσει, αλλά η εκκλησία στηρίζεται στις γυναίκες που είναι χρήσιμες λόγω της ιδιαιτερότητας τους και των χαρακτηριστικών τους που είναι η αγάπη και η ευαισθησία.
Ανέλυσε την λέξη διακονία εννοιολογικά, που σημαίνει θέτω τον εαυτό μου στην υπηρεσία του άλλου, θέτω τον εαυτό μου σε δεύτερη μοίρα, σπεύδω να βοηθήσω χωρίς να υπολογίζω το κόστος, σημαίνει πως προσφέρω στο Χριστό. Ενώ, σημείωσε, η έλλειψη αγάπης κάνει τον άνθρωπο κλειστό και ψυχρό, γιατί με την αγάπη ο άνθρωπος δαπανά και δαπανάται.
Ακόμη η ευαισθησία βοηθά την γυναίκα να ανταποκρίνεται ως σύζυγος και μητέρα, αλλά και να αντιλαμβάνεται ποιος έχει ανάγκη ώστε με διάκριση και τέχνη να βοηθά. Βοήθεια με διάκριση μπορεί να προσφέρει και η πρεσβυτέρα, ανακαλύπτοντας τρόπους και μεθόδους αρωγής. Η πρεσβυτέρα τόνισε ο Σεβασμιότατος βοηθά και συμπαρίσταται στον ιερέα σύζυγος της, αντανακλώντας κατ΄ αυτόν τον τρόπο η βοήθεια της στην λειτουργική και ιερατική ζωή.
Τέλος παρότρυνε δε τις πρεσβυτέρες να ακολουθήσουν το παράδειγμα των διακονισσών της πρώτης εκκλησίας, συμβάλλοντας στη σωτηρία των ανθρώπων αλλά και την δική της.
Πρώτη εισηγήτρια στην ημερίδα ήταν η κ. Βασιλική Κώστα, καθηγήτρια νευρολογίας του ΑΠΘ, με θέμα: « τα γνωρίσματα της διακονίας ».
Αρχικά η κ. Κώστα δήλωσε τι σημαίνει διακονία, που δεν είναι τίποτε άλλο από υπηρεσία, προσφορά, εκτέλεση καθήκοντος, πράξη. Ενώ επισήμανε πως για να διακονήσει κανείς πρέπει να αναγεννηθεί εσωτερικά, να επέλθει μια αναμόρφωση, για την επικοινωνία με τον Κύριο.
Παρουσίασε το παράδειγμα της Σαμαρείτιδος, που διακόνησε και μαρτύρησε για τον Κύριο, αποδεχόμενη το ζωντανό, το αναβλύζον νερό της αλήθειας και πρόσθεσε πως πρέπει να υπάρχει το κατάλληλο υπόβαθρο για να αναβλύσει ως ζωντανό νερό η διακονία, που είναι έκφραση αγάπης προς τον Κύριο.
Διακονούμε είπε η κ. Κώστα, τους πάντες, όχι μόνο όσους αγαπάμε και μας αγαπούν, για να είναι η διακονία ολοκληρωμένη και τέλεια. Η διακονία είναι κίνηση προς τον άνθρωπο και προδιαθέτει καθαρή καρδιά, χωρίς εγωισμούς, υπερηφάνεια, με ταπείνωση και απλότητα.
Παράδειγμα προσφοράς, η αυτοπροσφορά, η θυσιαστική αγάπη του Κυρίου, για την σωτηρία των ανθρώπων.
Ακόμη ανέφερε η κ. Κώστα την διακονία των Νικόδημου και Ιωσήφ, που περιποιήθηκαν το σώμα του Χριστού, χωρίς να είναι ειδικοί σε αυτήν την διακονία. Επίσης ανέφερε τις Μυροφόρες που δεν ακολουθούν απλά, αλλά διακονούν.
Τέλος δήλωσε πως η διακονία χρειάζεται αφοσίωση, χρειάζεται λατρεία και είναι δυσεύρετη η γυναίκα με τα χαρακτηριστικά της διακονίας. Η πρεσβυτέρα είναι η γυναίκα που ακτινοβολεί από θυσιαστική αγάπη, χαράζει δρόμο, ενώ διαθέτει πνευματική ανδρεία και αρχοντιά, προϋποθέσεις απαραίτητες για την διακονία στο πνεύμα του Ευαγγελίου.
Κατά την δεύτερη εισήγηση, η κ. Ευτυχία Κουλατζόγλου, θεολόγος, ανέπτυξε το θέμα: «πόσο κοστίζει μια βέρα».
Γλαφυρά, παραστατικά και διεξοδικά ανέλυσε η κ. Κουλάτζογλου την αξία της βέρας, που δήλωσε πως έχει χαρίσει στιγμές ευτυχίας, χαράς, θυσίας, δάκρυα, κόπο, προσευχές. Μια βέρα που θυμίζει στην πρεσβυτέρα πως δεν ανήκει στον εαυτό της και δεν έχει τα δικά της θέλω. Η βέρα γίνεται γομολάστιχα, ομπρέλα, παγοθραυστικό, σκεπή και βρυσομάνα. Η βέρα κρατά σταθερό το χέρι του ιερέα και γίνεται συμβουλάτορας των παιδιών. Η βέρα είναι φαρμακείο, πυξίδα, λιμάνι και φάρος που προλαμβάνει ναυάγια. Η βέρα γίνεται κάδος απορριμμάτων για τις προσβολές και τις αντιξοότητες. Η βέρα γίνεται σάλπιγγα πρόσκλησης για ηρωικές πράξεις, για υπέρβαση του ατομικισμού. Η βέρα γίνεται ο μίτος της Αριάδνης για να μη χάνει κανείς τον δρόμο του.
Η βέρα τόνισε η ομιλήτρια κρατά τις ελπίδες, τις θυσίες, τους αγώνες για να γίνει ένοικος ο Θεός στη ψυχή μας και να γίνει το κλειδί της σωτηρίας.
Τέλος παρομοίασε τα βέρα με στεφάνι αθλήσεως, κρίκο ανάμεσα στην γη και τον ουρανό.
Ακολούθησαν απονομές αναμνηστικών και οι εργασίες της Ημερίδας έκλεισαν με γεύμα που ευγενικά προσέφερε ο ιερός ναός Κοιμήσεως Θεοτόκου Ν. Μαλγάρων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου