Υπάρχει ένας μύθος για κάποιο πουλί που κελαηδάει μια φορά μονάχα στη ζωή του, πιο γλυκά από κάθε άλλο πλάσμα πάνω στη γη. Από τη στιγμή που αφήνει τη φωλιά του ψάχνει για ένα δέντρο με αγκάθια και δεν ησυχάζει ώσπου να το βρει. Τότε, την ώρα που τραγουδάει, ανάμεσα στ’ άγρια κλαδιά καρφώνεται πάνω στο πιο μακρύ και πιο αιχμηρό αγκάθι. Και, καθώς πεθαίνει, υψώνεται πάνω από την ίδια του την αγωνία για να κελαηδήσει καλύτερα από τον κορυδαλλό και το αηδόνι. Ένας θεσπέσιος ύμνος, με τίμημα την ύπαρξη του. Όμως ολόκληρη η πλάση μένει ακίνητη να αφουγκραστεί και ο Θεός από ψηλά χαμογελά.
Γιατί τι άριστο εξαγοράζεται μόνο με μεγάλο πόνο…
Έτσι τουλάχιστο λέει ο μύθος...
Ένας Κέλτικος Μύθος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου