Το αμάρτημα της οργής

ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗΤΟΙ, «έστω πας άνθρωπος ταχύς εις το ακούσαι, βραδύς εις το λαλήσαι, βραδύς εις την οργήν» ( Ιακ. α΄19 ) . Πρέπει να είσαστε πρόθυμοι να ακούτε τα λόγια του Θεού. Οι άνθρωποι έχουν δύο ώτα και μία γλώσσα, για ν’ ακούνε πολλά και να λέγουν λίγα. Τα αυτιά είναι πάντα ανοικτά, ενώ η γλώσσα είναι κλεισμένη στο στόμα. Πρέπει να σκέπτεται, για να ομιλήση τον Λόγο του Θεού. Πόσο μάλλον πρέπει να προσέχη, όταν θα πη άλλα πράγματα. «Εκ της πολυλογίας ουκ εκφεύξεται αμαρτία∙ φειδόμενος χειλέων νοήμων έσει»( Παρ. 10,19 ) . Μεγαλύτερος είναι ο μακρόθυμος από τον ισχυρό και μεγαλύτερος είναι εκείνος που δεν θυμώνει από εκείνον που καταλαμβάνει πόλιν.
Μην ανοίγης εύκολα το στόμα σου και λέγε ολίγα. Μην θυμώνης εύκολα όπως ο άφρων. Να παρουσιάζης έργα πολλά και λες ολίγα. Από την γλώσσα εξαρτάται να δοξασθή ή να ατιμασθή ο άνθρωπος, μας αναφέρει ο Άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος στο τρίτο κεφάλαιο της Επιστολής του. «Πολλά πταίομεν άπαντες. Ει τις εν λόγω ου πταίει, ούτος τέλεος ανήρ, δυνατός χαλιναγωγήσαι και όλον το σώμα» ( Ιακ. γ΄ 2 ) .
Όποιος δεν φταίει στη γλώσσα είναι τέλειος ανήρ. Το σώμα είναι οίκος, οικοδεσπότης η ψυχή, φύλαξ ο νους, θύρα το στόμα, κλειδί η γλώσσα που ανοίγει και κλείνει.
Είναι αδύνατο να δικαιώση τον άνθρωπο ο άδικος θυμός. Έχομε δικαίωμα να θυμώνουμε κατά τας αμαρτίας. «Οργίζεσθε και μη αμαρτάνετε. Ο ήλιος μη επιδυέτω επί τω παροργισμώ ημών» ( Εφεσ. δ΄26 ).
Όταν οργιζώμεθα κατά του αδελφού να αποσύρωμε το θυμό μας, όπως και ο Θεός τον αποσύρει από ημάς, τουλάχιστον πριν δύση ο ήλιος. Να ακούη λοιπόν πρόθυμα ο άνθρωπος, να μην συμβουλεύη εύκολα και κατηχή, προπάντων να μη λέγη περιττά, να μη θυμώνη. Αλλοίμονο σ’ εκείνον που γίνεται αιτία να θυμώνη ο άλλος. Εάν δεν κρατήσωμε τη γλώσσα μας , δεν θα σωθούμε.Από το βιβλίο: «Παραινέσεις και Διδαχές
Του Γέροντος Νεκταρίου Μαρμαρινού»
κτίτορος Ιεράς Μονής Οσίου Παταπίου, Λουτρακίου
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΑΠΙΟΥ ΛΟΥΤΡΑΚΙΟΥ
Αθήναι 2010/ΠΗΓΗ