Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2010

ΟΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ...

Από το βιβλίο του Ραούλ Φολλερώ (Γάλλου Ιεραποστόλου} που έχει τίτλο "Ταξίδια στις χώρες των χανσενικών (λεπρών)» μεταφέρω κάποια αποσπάσματα για προβληματισμό. Αναφέρει ο Ραούλ Φολλερώ: Στη Μαδαγασκάρη επισκέφθηκα ένα λεπροκομεΐο. « Ελάτε να δείτε την τελευταία μας λεχώνα!» λέει ή μαμή. λεπρή κι εκείνη. Την ακολουθούμε. Το μωρό γεννήθηκε εδώ και λίγες μέρες. Ομορφο αγοράκι, που κουνάει κιόλας τα παχουλά του χεράκια. Η μαμά με το σεντόνι ως το πηγούνι, το κοιτάζει με βλέμμα τρυφερό, μα λυπημένο, που σε κάνει να πονάς. Θα γίνει σωστός πρωταθλητής. Μα η λεπρή γύρισε αλλού το βλέμμα. Μην τη θύμωσα χαϊδεύοντας το σπλάχνο της;


Ε. καλά ξαναπαρτο της λέω. δίκιο έχεις. Δικό σου είναι. Και της προσφέρω το παιδί! Μια ατέλειωτη στιγμή πέρασε. Με κοίταζε με ματιά κυνηγημένης ελαφίνας, ματιά φωτεινά κι ωραία, γεμάτα δάκρυα... Επειτα ανασήκωσε το σεντόνι και άπλωσε τα μπράτσα της να το πάρει. Δεν είχε πια χεριά! Η λεπρά είχε καταφαει τα χεριά της. Τα δυο της μπράτσα απόληγαν σε πληγές, πρόσφατα επουλωμένες. Κι έτεινε προς το μικρό της τα χεριά πού δεν είχε πια. τα κακομοίρα ανύπαρκτα χεριά που η αγάπη της για μια στιγμή άνεπλαθε...!

Υστερα τα μπράτσα της έπεσαν σαν εξαντλημένα από πολύωρη προσπάθεια. ΑΠΟ τα ματιά της κλειστά τώρα. δυο δάκρυα έτρεχαν... Αφησα τότε το παιδί πλάι της. μη μπορώντας λέξη να της πω. Κι έφυγα. Ποτέ μου δεν είχα νιώσει τόσο λυπημένος. Αυτά τα αόρατα χεριά προς εμάς τα τείνει τώρα, ικετευτικά, προς τον αιώνα μας που βρίσκει τα δισεκατομμύρια που του χρειάζονται για να χαλκεύσει τα όπλα του θανάτου, για να μισήσει, να καταστρέψει, να εξολοθρεύσει.αποδεικνύεται όμως ανίκανος να περιθάλψει, να διαθρέψει, να παρηγορήσει. Ζητάμε να θυσιάσει ό κόσμος το ποσόν πού κοστίζει δέκα λεπτών πόλεμος. Και σε δέκα χρόνια ή λέπρα θα νικηθεί».


Τον είπαν ζητιάνο της αγάπης. Γιατί εκτός από λόγια σφράγισε με τις πράξεις του τη ζωή του. Έλεγε χαρακτηριστικά: «Δεν πιστεύω στην αγάπη με νομικούς κανόνες καί χαρτοφύλακες, αλλά στην θριαμβευτική «βασιλεία» της αγάπης. Ολα για την αγάπη. Η αγάπη μας δεν πρέπει να έχει όρια, πρέπει να είναι αγάπη χωρίς σύνορα. Προσοχή όμως: ΑΓΑΠΗ, όχι στην ψυχρή ελεημοσύνη, όχι σε μία αηδιαστική προσφορά -από ψηλά στα χαμηλά», πού προσβάλλει αυτόν που δέχεται καί ατιμάζει αυτόν πού δίνει. Αυτό είναι το φάντασμα, η καρικατούρα της αγάπης. Γιατί αγάπη δε σημαίνει να δίνεις, αλλά να μοιράζεσαι».

Ολες οι μεγάλες ιδέες πού συνοδεύονται από φουσκωμένα λογία κατέληξαν σε αποτυχία. Μονάχα ή αγάπη μένει, γιατί μόνον αυτή ανυψώνει την αλήθεια. Κρύβει το μυστικό της επιτυχίας. Μία πράξη αγάπης, κι αν ακόμα στα μάτια των ανθρώπων είναι άχρηστη, μπροστά στο Θεό είναι σημαντική γιατί μας συνδέει μ' Αυτόν.

Ρώτησαν τον Αββά Αγάθωνα πώς εκδηλώνεται η ειλικρινή αγάπη προς τον πλησίον, κι εκείνος ο μακάριος, πού είχε αποκτήσει τη βασίλισσα των αρετών σε τέλειο βαθμό. αποκρίθηκε: --Αγάπη είναι να βρω έναν λεπρό καί να του δώσω ευχαρίστως το σώμα μου. καί αν είναι δυνατόν, να πάρω το δικό του. Κι αν όλες τις αρετές έχω. απουσιάζει όμως η αρετή της αγάπης, είμαι ένα τίποτα»

πηγή-περιοδικό ''ΒΗΜΑΤΑ''Μητρ.Κερκύρας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου