Είτε είσαι άντρας είτε είσαι γυναίκα, κάνε αυτή την απλή ερώτηση στον εαυτό σου

Όταν ακούς για μια απιστία, μια αταξία συζυγική, ότι μια γυναίκα θέλει κάποιον άλλον ή ότι ο άντρας σκέφτεται κάποια άλλη γυναίκα, το πρώτο που σου έρχεται να πεις είναι: «Ντροπή τους».
Είναι εύκολες οι γενικεύσεις και τα αφοριστικά συμπεράσματα.Όμως τι οδήγησε τους ανθρώπους εκεί;Αυτό είναι δύσκολο να κατανοήσεις.
Γιατί ένας άντρας να κάνει κάτι τέτοιο;

Είτε είσαι άντρας είτε είσαι γυναίκα, κάνε αυτή την απλή ερώτηση στον εαυτό σου:
«Εγώ, ως σύζυγος -άντρας ή γυναίκα-, τον σύντροφό μου τον ταΐζω;Του δίνω αυτό που ζητά;Τον χορταίνω;Τον ηρεμώ;Τον καλύπτω;Του δίνω ευχαρίστηση;»
Ώστε, όταν ο άλλος πάει να του προσφέρει το όποιο ξένο «γλύκισμα», να πει:
«Ευχαριστώ πολύ, είμαι χορτάτος. Είμαι πλήρης. Στο σπίτι μου περνάω καλά.Με τη σύζυγό μου και τα παιδιά μου χαιρόμαστε την οικογένειά μας.Δεν μου λείπει κάτι για να μου το δώσεις εσύ.Όχι. Είμαι καλά».

Αν έχω φάει στο σπίτι μου και μου δώσεις κάτι, θα πω:
«Όχι, ευχαριστώ. Έχω φάει».
Αν όμως πεινάω, εύκολα θα υποκύψω.
Γι’ αυτό, δεν είναι σπάνιο ο άντρας να οδηγεί με τον τρόπο του τη γυναίκα ώστε να ζητήσει ξένη ζεστασιά.Και η γυναίκα οδηγεί τον άντρα της σε ξένη αγκαλιά.
Ας ψάξει καθένας μας μήπως γίνεται αιτία ο άνθρωπός του να μη χορταίνει στο σπίτι και αναγκάζεται να «τρώει έξω».

Η Εκκλησία μπορεί να σε βοηθήσει να σώσεις τον γάμο σου.
Η ίδια η Εκκλησία όμως, αν τη βιώσεις με τρόπο αρρωστημένο και κρυφτείς πίσω της, και κρύψεις τα προβλήματά σου κάτω απ’ το χαλί, χωρίς να κάνεις δουλειά μέσα σου, μπορεί να συμβάλει στη δημιουργία πολλών σοβαρών οικογενειακών προβλημάτων.
Δεν φταίει ο Χριστός, εννοείται!Ούτε οι Άγιοι.Τα μυαλά μας φταίνε μόνο, που ερμηνεύουν νοσηρά το πνεύμα του Χριστού!
Δεν αρκεί να λες: «Πάω εκκλησία, άρα όλα πάνε καλά. Κι εφόσον πάω εκκλησία, αυτομάτως είμαι ο αθώος στο σπίτι».Λυπάμαι αν σε στενοχωρώ, μα αυτό δεν ισχύει.
Μπορεί να πηγαίνεις εκκλησία, αλλά η ψυχή σου να μη μαλακώνει.Ίσως πηγαίνεις εκκλησία, αλλά η θηλυκότητά σου ή ο ανδρισμός σου να μην καλλιεργούνται σωστά.
Δεν γίνεται να λες: «Πηγαίνω εκκλησία» και στον άντρα σου να έχεις ένα πρόσωπο ξινισμένο και να βγάζεις αδιαφορία, λες κι είναι εχθρός σου ή κάποιος ξένος!Είναι αυτό πνευματική ζωή και καλλιέργεια;Πώς θα κρατήσεις τον γάμο σου έτσι;Πώς θα ζεστάνεις τη σχέση σου έτσι;

Από το βιβλίο του π. Ανδρέα Κονάνου «Όλα του γάμου δύσκολα…» 

Επιστολή διαμαρτυρίας για τα βιβλία των θρησκευτικών προς το Υπουργείο Παιδείας

 Συνεχώς θλίβομαι εδώ και χρόνια συνειδητοποιώντας την ασταμάτητη σφαγή αναρίθμητων εμβρύων πριν εξέλθουν από την κοιλιά της μητέρας τους, η οποία συντελείται παγκοσμίως και δη και στην πατρίδα μας Ελλάδα με την βούλα του νόμου του κράτους. Σαν πυκνό χιόνι πέφτουν οι ψυχές των σφαγμένων εμβρύων στον άδη βαρύνοντας την ανθρωπότητα όλη με την ευθύνη για αμέτρητα εγκλήματα· «και επλάτυνεν ο άδης την ψυχήν αυτού και διήνοιξε το στόμα αυτού του μη διαλιπείν».

 Σαν να μην έφθανε όμως αυτή η συμφορά και τόσες άλλες που βιώνουμε καθημερινά στην γενεά ταύτη την μοιχαλίδα και αμαρτωλό , και προστέθηκε ένα πρόσφατο μεγάλο κακό αναφορικά με τα παιδιά και τους νέους μας. Τα θρησκευτικά που δόθηκαν φέτος προς διδασκαλίαν στα σχολεία της χώρας μας, αντί να κατηχούν τους ορθοδόξους νέους την ορθόδοξη πίστη και ζωή, τους παρουσιάζουν λεπτομερώς μαζί με την ορθόδοξη διδασκαλία ένα τεράστιο μωσαϊκό δοξασιών, αντιλήψεων και θρησκειών.

 Η ιδέα που πλανάται σ’ αυτά τα βιβλία των θρησκευτικών είναι ότι όλες οι θρησκείες και ιδεολογίες και δοξασίες λίγο πολύ έχουν τους ίδιους πόθους και αναζητήσεις και διδασκαλίες· επομένως είναι φανατισμός και μισαλλοδοξία να απαιτεί κάποια από τις θρησκείες την μοναδικότητα και αποκλειστικότητα της αλήθειας για τον εαυτό της. Κατά την αντίληψη των βιβλίων αυτών, είναι έλλειψη αγάπης να θεωρεί κάποιος ότι οι άλλες θρησκείες δεν σώζουν και ότι έξω από την ορθόδοξη χριστιανική πίστη όλοι είναι αιρετικοί και άπιστοι. Επίσης, σύμφωνα με το φρόνημα όσων έγραψαν τα βιβλία αυτά και όσων τα προωθούν, τότε είναι ελεύθερο το παιδί και ο έφηβος να διαλέξει όποια θρησκεία και ιδεολογία θέλει, όταν του παρουσιάζονται προς μελέτη τουλάχιστον οι βασικότερες που υπάρχουν στην υφήλιο.

 Όλες αυτές οι αντιλήψεις, καθώς και το περιεχόμενο των βιβλίων έτσι όπως έχει στηθεί (η ορθόδοξη αλήθεια μαζί με όλες τις άλλες πλάνες και αιρέσεις σαν μια ενότητα αξιάγαστη μέσα στον πολυπολιτισμικό κόσμο) είναι απαράδεκτες για την Εκκλησία. Ο Χριστός στα Ευαγγέλια δεν κηρύττει απλώς ότι διδάσκει την μοναδική αλήθεια, αλλά ότι η αλήθεια είναι Αυτός ο ίδιος: «Εγώ ειμι η αλήθεια και η οδός και η ζωή. Ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα ει μη δι’ εμού». Η αλήθεια είναι ο Χριστός και χωρίς τον Χριστό και τις εντολές Του είναι αδύνατο να ζήσει κανείς αιώνια και να γνωρίσει τον αληθινό Θεό. Γι’ αυτό και οι απόστολοι διακηρύττουν:

 «Δεν υπάρχει άλλο όνομα που να έχει δοθεί στην υφήλιο δια του οποίου να μπορεί κάποιος να βρει την σωτηρία, παρά μόνο το όνομα του Κυρίου Ιησού Χριστού». Το ίδιο διακηρύττουν και όλοι οι άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας σε όλους τους αιώνες μέχρι και σήμερα. Μάλιστα τονίζουν στους γονείς και τους παιδαγωγούς να μεταδώσουν την ορθόδοξη χριστιανική πίστη και ζωή όσο γίνεται πιο νωρίς. Ο άγιος Πορφύριος για παράδειγμα διδάσκει τις μητέρες όταν κυοφορούν το παιδί τους να μελετούν την Αγία Γραφή, να προσεύχονται, να εκκλησιάζονται, να βρίσκονται σε γαλήνη, δίχως μαλώματα και εξάρσεις, προκειμένου να του μεταδώσουν τα άγια βιώματά τους ήδη από τότε.

 Ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος παροτρύνει ενθέρμως και επιτακτικά τους γονείς να βαπτίζουν τα παιδιά λίγες μέρες μετά την γέννα τους, για να τους διασφαλίσουν την χάρη του Θεού και την σωτηρία τους. Ομοίως ο ιερός Χρυσόστομος διδάσκει τους γονείς να εκμεταλλευτούν το εύπλαστο της ηλικίας του παιδιού τους, προκειμένου να του μεταδώσουν την χριστιανική πίστη και την εν Χριστώ και κατά Χριστόν μόρφωση. Τους εφιστά μάλιστα την προσοχή να βρουν τέτοιους διδασκάλους και παιδαγωγούς, οι οποίοι θα τους καλλιεργήσουν την ευσέβεια και θα τους παιδαγωγήσουν εν Χριστώ Ιησού. Τονίζει μάλιστα ο άγιος ότι θα πρέπει να απομακρύνουν τα παιδιά τους από δασκάλους και γενικά ανθρώπους που προσπαθούν να κλονίσουν την πίστη τους και την ηθική ζωή τους.
 Το καλό δεν έχει ανάγκη από το κακό για να σταθεί στα πόδια του. Αναφορικά με την ηθική ζωή, δεν είναι ανάγκη να δώσουν οι γονείς στο παιδί τους βρώμικα περιοδικά και έργα, για να διαλέξει ανάμεσα στην αγνότητα και την πορνεία. Αν το κάνουν αυτό, θα διαστρέψουν το παιδί τους. Η αγνότητα δεν έχει ανάγκη από την γνώση της πορνείας και κάθε ηθικής διαστροφής για να διατηρηθεί στον άνθρωπο. Όποιος και όσο κάποιος αλληθωρίζει ανάμεσα στην αγνότητα και την διαστροφή, τόσο τραυματίζει την αγνότητά του και διαστρέφεται. Περιφρονώντας το πνεύμα και το φρόνημα των πόρνων ανθρώπων ο νέος παραμένει αγνός και είναι αληθινά και καθ’ ολοκληρίαν αγνός.

Ομοίως και στην ορθόδοξη πίστη. Αυτή είναι η αλήθεια. Δεν έχει ανάγκη από την γνώση -και μάλιστα εξωραϊσμένη και λαμπικαρισμένη, όπως γίνεται στα νυν βιβλία των θρησκευτικών, τα οποία κάνουν μάρκετιν για τις άλλες θρησκείες αποκρύπτοντας όλα τα σκοτεινά τους σημεία- αιρέσεων και θρησκειών, για να σταθεροποιηθεί στον πιστό νέο. Αλλά όσο περισσότερο γαλουχείται από μικρός κάποιος και δέχεται τα νάματα της ορθοδόξου διαδασκαλίας και τα εφαρμόζει, τόσο πιο ξεκάθαρα γνωρίζει την αλήθεια του Χριστού και καθαρίζεται από την αμαρτία και βιώνει από εδώ την πρόγευση της αιωνίου ζωής.

 Αν όμως αρχίσει να αλληθωρίζει και προς άλλες θρησκείες και δοξασίες, ελαττώνεται η πίστη του, φεύγει η χάρη του Θεού, μπερδεύεται η σκέψη του και τελικά καταλήγει εύκολα σε σοβαρές αμαρτίες, οι οποίες σε μεγαλύτερο η μικρότερο βαθμό τον καθιστούν δούλο τους. Και τότε θα απαλλαχθεί από όλα αυτά και θα γίνει πάλι ελεύθερος, όταν σιχαθεί τον εαυτό του για την απομάκρυνσή του από τον Χριστό και το φλερτάρισμά του με τις δαιμονικές δοξασίες και αντιλήψεις και δεν θέλει άλλο να ακούσει γι’ αυτές, καθ’ όμοιο τρόπο με την μετανοημένη πόρνη που δεν θέλει πλέον να σκέφτεται καθόλου την πρώην ζωή της, διότι και μόνο η ανάμνηση την πληγώνει. Επειδή λοιπόν ο Χριστός και οι άγιοι της Εκκλησίας μας μας θέλουν καθαρούς και καθόλου να μην ατιμασθούμε ούτε στο ηθικό επίπεδο, ούτε στο επίπεδο της πίστεως, διακηρύττουν συνεχώς για τον νηπιοβαπτισμό και την εν Χριστώ και κατά Χριστόν αγωγή και προφύλαξη των παιδιών και των νέων από τους γονείς και τους παιδαγωγούς τους.

 Δυστυχώς όμως σήμερα εσείς οι κρατούντες έχετε αντίθετη γνώμη από τους  Αγίους της Εκκλησίας μας και θεωρείτε τους εαυτούς σας πιο σοφούς και συνετούς στην διαπαιδαγώγηση των παιδιών από εκείνους! Καταπατείτε το κατοχυρωμένο παγκοσμίως ακόμη και από κοσμικούς φορείς δικαίωμα των γονέων να διαπαιδαγωγήσουν τα παιδιά σύμφωνα με την δική τους πίστη. Βέβαια για τους μουσουλμάνους, Εβραίους, αθέους, χιλιαστές στην χώρα μας αναγνωρίζετε αυτό το δικαίωμα. Για τα ορθόδοξα όμως παιδιά και νέους επιβάλλονται βιβλία θρησκευτικών και τρόπος διδασκαλίας ξένος και αντίθετος προς την ορθόδοξη πίστη και ζωή. Αυτό συνιστά ξακάθαρο διωγμό κατά της ορθοδόξου πίστεως.

 Τα σχολεία πλέον έχουν μετατραπεί σε νέα στρατόπεδα παιδομαζώματος, στα οποία τα παιδιά δια της επιβολής του νόμου μπροστά στα μάτια των γονέων τους μετατρέπονται σε γενίτσαρους. Το κράτος πλέον μιμούμενο τους πάλαι ποτέ Τούρκους κατακτητές θεωρεί τα παιδιά και τους νέους κτήμα του, τα οποία δικαιούται, περιφρονώντας την πίστη και ελευθερία των γονέων τους, να χρωματίσει όπως θέλει. Έτσι, βλέπουμε πάλι ενώπιόν μας τον βάρβαρο δυνάστη να αρπάζει τα παιδιά από την αγκαλιά της μητέρας τους και με κάθε βία και μεθοδεία να τους αλλάζει την πίστη.

 Πραγματικά, έξω από τον Χριστό δεν νοείται ελευθερία.
Η λεγόμενη ελευθερία στους απομακρυσμένους από το ορθόδοξο χριστιανικό πνεύμα άρχοντες μεταπίπτει είτε σε ασυδοσία και αμοραλισμό νομιμοποιώντας κάθε ανηθικότητα και διαστροφή, είτε σε στυγνή τυραννία αδιαφορώντας για την ελεύθερη επιλογή των πολιτών τους και καταπατώντας βάναυσα τα πιστεύω τους. Η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι ποικίλοι «εταίροι» της χώρας μας μας πήραν όλων τις περιουσίες και μας κατέστησαν φόρου υποτελείς. Τώρα με τα βιβλία των θρησκευτικών που χρηματοδότησαν την έκδοσή τους επιχειρούν να μας πάρουν επίσης τον Χριστό και την ψυχή μας, φέρνοντας στην μνήμη μας τα προφητικά λόγια του αγίου Κοσμά του Αιτωλού:

«Το κορμί σας ας το καύσουν, ας το τηγανίσουν· τα πράγματά σας ας σας τα πάρουν· μη σας μέλλει· δώσατέ τα· δεν είναι ιδικά σας. Ψυχή και Χριστός σας χρειάζονται. Αυτά τα δύο όλος ο κόσμος να πέση, δεν ημπορεί να σας τα πάρη, εκτός και τα δώσετε με το θέλημά σας. Αυτά τα δύο να τα φυλάγετε, να μη τα χάσετε». Αυτά τα δύο έμειναν στα παιδιά ημών των ορθοδόξων χριστιανών. Γιατί επιχειρείτε με βία και δόλο να τους τα αφαιρέσετε; Στο τέλος ο Θεός βέβαια θα φέρει τα πράγματα στην θέση τους, αλλά ο κάθε ένας μας θα δώσει λόγο για το τι έπραξε σ’ αυτά τα δύσκολα χρόνια. Θα δώσει λόγο ενώπιον του Θεού και ενώπιον της ανθρώπινης ιστορίας.

Κλείνω με μια πολύ ελπιδοφόρο αναφορά του αγίου Παϊσίου, η οποία θα πρέπει να σας προβληματίσει πολύ.
«Ο Θεός ο,τι δεν είναι σωστό θα το πετάξη πέρα, όπως το μάτι πετάει το σκουπιδάκι. Δουλεύει ο διάβολος, αλλά δουλεύει και ο Θεός και αξιοποιεί το κακό, ώστε να προκύψη από αυτό καλό. Σπάζουν λ.χ. τα πλακάκια και ο Θεός τα παίρνει και φτιάχνει ωραίο μωσαϊκό. Γι’ αυτό μη στενοχωρήσθε καθόλου, διότι πάνω από όλα και από όλους είναι ο Θεός, που κυβερνά τα πάντα και θα καθίση τον καθέναν στο σκαμνί, για να απολογηθή για το τι έπραξε, οπότε και θα τον ανταμείψη ανάλογα.

Θα αμειφθούν αυτοί που θα βοηθήσουν μια κατάσταση και θα τιμωρηθή αυτός που κάνει το κακό. Τελικά ο Θεός θα βάλη τα πράγματα στην θέση τους, αλλά ο καθένας μας θα δώση λόγο για το τι έκανε σ᾿ αυτά τα δύσκολα χρόνια με την προσευχή, με την καλωσύνη».

Μολονότι είμαι απογοητευμένος από σας και δεν περιμένω τίποτε το πραγματικά θετικό εκ μέρους σας, ωστόσο ολόψυχα σας εύχομαι καλή μετάνοια και σωτηρία και να αποσύρετε όλους τους αντίθεους νόμους και διατάξεις και βιβλία και να εργασθείτε εν Χριστώ Ιησού τω Κυρίω ημών για την διαφύλαξη των ορθοδόξων νέων μας στην ορθόδοξη χριστιανική πίστη και ζωή και στην αγάπη για την επίγειο πατρίδα μας Ελλάδα, προ πάντων όμως την επουράνιο και μόνιμη πατρίδα μας, την Βασιλεία των Ουρανών.

Με πολύ πόνο, αγάπη και συνοχή καρδίας
Αρχιμανδρίτης Παντελεήμων Καραλάζος, Δρ. Θεολογίας
Ιεροκήρυξ της Ιεράς Μητροπόλεως Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας

πηγή

Γιόγκα για εγκύους; Γιόγκα για παιδιά;

Θεόδωρος Ι. Ρηγινιώτης

Στην Ελλάδα (με το συγκεκριμένο πολιτισμό και την πνευματική μας παράδοση), μια έγκυος γυναίκα πώς θα χαλαρώσει το σώμα και την ψυχή της, θ’ αποχτήσει γαλήνη και σιγουριά και θα ξεπεράσει τους όποιους δισταγμούς και την ανασφάλεια, που πιθανόν αισθάνεται λόγω της εγκυμοσύνης της;

Κάνοντας διαλογισμό, καθισμένη στη στάση του λωτού και ψάλλοντας «ομ»;
Ή μήπως:
Κρατώντας στα δάχτυλά της ένα κομποσκοίνι και λέγοντας σε κάθε κόμπο «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με» ή «Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς» ή «άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών» (ή «αγία του Θεού» – για όποιον άγιο ή αγία έχει στο νου της);

Αφιερώνοντας πέντε δέκα λεπτά κάθε βράδυ για ν’ ανάψει το καντήλι στα εικονίσματα του Χριστού, της Παναγίας και των αγίων που έχει στο σπίτι της και λέγοντας μια σύντομη προσευχή για την ίδια, για το μωρό της, για το σύζυγό της και για όλο τον κόσμο;
Αφιερώνοντας δέκα λεπτά κάποιο απόγευμα (π.χ. του Σαββάτου, την ώρα που χτυπάει η καμπάνα του εσπερινού – έστω κι αν δεν την ακούει απ’ το σπίτι της) για ν’ ανάψει το θυμιατό και να θυμιάσει τα εικονίσματα που λέγαμε πριν; (Μήπως την «πειράζει το λιβάνι»; Ας ρωτήσει στο κατάστημα και σίγουρα θα βρει θυμίαμα που δεν την πειράζει, γιατί υπάρχει μεγάλη ποικιλία θυμιαμάτων, δηλ. λιβανιών, όπως λέμε).
Αφιερώνοντας μισή ώρα το απόγευμα του Σαββάτου για να πάει στην εκκλησία και να συμμετάσχει στον εσπερινό και μία ή μιάμιση ώρα το πρωί της Κυριακής για να συμμετάσχει στη θεία λειτουργία;

Αφιερώνοντας μισή ώρα κάποια βράδια (ή κάθε βράδυ – όπως θέλει εκείνη) για να διαβάσει τους Χαιρετισμούς της Παναγίας ή την Παράκληση της Παναγίας ή του αγίου ή αγίας που έχει το όνομά του ή το όνομά της, ή του αγίου που σκοπεύει να δώσει το όνομά του στο παιδάκι που θα γεννήσει; (Ψάξτε στο Διαδίκτυο και επισκεφτείτε το ορθόδοξο χριστιανικό βιβλιοπωλείο της πόλης σας και θα τα βρείτε όλα αυτά. Δεν καταλαβαίνετε τι λένε; Μα μήπως τα ινδουιστικά «μάντρας» που ψάλλει όποιος κάνει γιόγκα, καταλαβαίνει τι σημαίνουν;).
Επισκεπτόμενη τα όμορφα ορθόδοξα μοναστήρια του τόπου της, όχι μόνο για να κάνει μια προσευχή στους αγίους, αλλά και για να μιλήσει με τους μοναχούς (και ιδίως τις μοναχές), πράγμα που θα της προσφέρει μεγάλη πνευματική ανάταση και αναβάθμιση…

Περί γιόγκα

Όλα τα παραπάνω (και δεν έχω μιλήσει ώς τώρα για τα πιο προωθημένα, όπως η εξομολόγηση και η θεία μετάληψη) είναι ο δικός μας τρόπος απόκτησης ψυχοσωματικής υγείας, γαλήνης και ισορροπίας, ενώ η γιόγκα είναι μια θρησκευτική τεχνική, με την οποία οι πιστοί του ινδουισμού (της αρχαίας θρησκείας της Ινδίας) προσπαθούν να αποκοπούν από τον κόσμο και να ενωθούν με τους θεούς τους, που είναι ειδωλολατρικές θεότητες.

Ο ινδουιστής, ασκώντας τη γιόγκα, μένει ακίνητος και αποσύρει το νου του από τον εξωτερικό κόσμο, για να διακόψει κάθε δεσμό με τον κόσμο, επειδή ο ινδουισμός διδάσκει ότι ο κόσμος είναι μια ψευδαίσθηση, που πρέπει να την αρνηθούμε, για να μη γεννιόμαστε ξανά και ξανά μέσα σ’ αυτήν. Κάθε στάση γιόγκα συνδέεται με συγκεκριμένες ινδουιστικές θεότητες, γι’ αυτό δεν υπάρχει γιόγκα που να είναι «άσχετη με τη θρησκεία».
Επίσης, ο άνθρωπος που ασκεί τη γιόγκα προφέρει μια ινδουιστική φράση (ένα «μάντρα»), που δεν είναι απλώς ένας ήχος, αλλά το όνομα μίας ή περισσότερων ινδουιστικών θεοτήτων. Το πασίγνωστο μάντρα ομ, π.χ., εμπεριέχει το όνομα του «θεού» Κρίσνα ή, κατά άλλη ερμηνεία (πάλι ινδουιστική), τα ονόματα των τριών κυριότερων ινδουιστικών θεών, Μπράχμα, Βίσνου και Σίβα.
Συνεπώς, ο άνθρωπος που ασκεί τη γιόγκα πραγματοποιεί μια πράξη επίκλησης ειδωλολατρικών θεών, γι’ αυτό η γιόγκα δεν μπορεί να ασκείται ή να διδάσκεται από έναν χριστιανό, ούτε είναι κατάλληλη για τα παιδιά μας, που επιθυμούμε να τα συνδέσουμε με το Χριστό και την Παναγία και όχι με ψεύτικες θεότητες ή με τον μυθικό «ποταμό των υπάρξεων» (το Μπράχμαν), που, κατά τους ινδουιστές, είναι πάνω απ’ τους θεούς ή ταυτίζεται με ορισμένους θεούς και με το οποίο, όπως πιστεύουν οι ινδουιστές, αφομοιώνεται το τελειοποιημένο πνεύμα και χάνεται όπως μια σταγόνα στον ωκεανό.

Και τα παιδιά;

Και θα κλείσω αυτή την αναφορά, ρωτώντας ακόμη:
Πώς θα διδάξουμε τα παιδιά μας να έχουν γαλήνη και ψυχοσωματική ισορροπία και αρμονία και να αναπτύσσονται πνευματικά χωρίς αίσθημα ανταγωνισμού με τους άλλους, αλλά με αγάπη, καλοσύνη και συγχωρητικότητα για όλους τους ανθρώπους και όλα τα πλάσματα του κόσμου;

Οδηγώντας τα σε έναν δάσκαλο ή δασκάλα γιόγκα, για να μάθουν να αυτοσυγκεντρώνονται και να στρέφονται προς τον εαυτό τους ή προς το «σύμπαν» ή προς τις ινδικές θεότητες; Ή μήπως:

Πηγαίνοντας μαζί τους στην εκκλησία, μαθαίνοντάς τα (πρώτα με το παράδειγμά μας και μετά με λόγια) να αγαπούν το Χριστό και την Παναγία και τον άγιο του ονόματός τους και όλους τους αγίους, που είναι αστείρευτη πηγή αγάπης, καλοσύνης και συγχωρητικότητας προς όλους και προς όλα;

Πηγαίνοντας μαζί τους στα όμορφα μοναστήρια μας και στις γιορτές των αγίων μας (στην εκκλησία που γιορτάζει εννοώ), όχι καταπιεστικά, αλλά την αγάπη και τον ενθουσιασμό που προκαλεί αυτή η πράξη σε όλους, όσοι έχουν μέσα τους αυτή τη σοφή και σπουδαία πνευματική κληρονομιά εδώ και πολλούς αιώνες και πολλές γενιές;

Μαθαίνοντάς τους να προσεύχονται, να νηστεύουν κάθε Τετάρτη και Παρασκευή (ανάλογα με την ηλικία τους), να κοινωνούν (δηλ. να μεταλαβαίνουν) και εξηγώντας τους τι είναι η εξομολόγηση, ώστε να ξέρουν πού θ’ απευθυνθούν στη ζωή τους για πνευματική καθοδήγηση και αναβάθμιση (όχι σε γκουρού, αλλά στον ορθόδοξο ιερέα μας, τον τόσο υποτιμημένο και συκοφαντημένο);

Όλα αυτά επιτρέψτε μου να πω ότι μεγαλώνουν γερά παιδιά, που ξέρουν πού πηγαίνουν και πώς θα φέρονται στο συνάνθρωπο, στο περιβάλλον και στον εαυτό τους. Παιδιά που ξέρουν ν’ αντιστέκονται στις παγίδες και τις εξαρτήσεις (ψυχικές, σωματικές και ηθικές), που βάζουν στο δρόμο τους οι επιτήδειοι και στα οποία, δυστυχώς, είναι παγιδευμένα τα περισσότερα παιδιά και οι περισσότερες οικογένειες στην εποχή μας.
Παιδιά που ξεχωρίζουν απ’ όλο τον κόσμο, ακριβώς επειδή αγαπάνε όλο τον κόσμο. Και αγαπάνε όλο τον κόσμο, επειδή ο Χριστός και η Παναγία είναι η παγκόσμια αγάπη και η ζωή.
Ευχαριστώ.

euxh