«Οδός καθ’ υπερβολήν» ήταν το θέμα της ομιλίας που ανέπτυξε ο θεολόγος,Πρωτοπρεσβύ- τερος Γεώργιος Σχοινάς, την Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2013 στα πλαίσια του τρίμηνου προγράμματος «Ενορία εν δράσει…».
Ξεκινώντας την ομιλία του, ο π. Γεώργιος έκανε
αναφορά στον «Ύμνο της Αγάπης», του Αποστόλου Παύλου, όπου αναφέρεται και ο τίτλος της ομιλίας του, εξηγώντας πως «η καθ’ υπερβολήν οδός» είναι ένα χάρισμα που βρίσκεται πιο πάνω από όλα τα άλλα χαρίσματα.
Ξεκινώντας την ομιλία του, ο π. Γεώργιος έκανε
αναφορά στον «Ύμνο της Αγάπης», του Αποστόλου Παύλου, όπου αναφέρεται και ο τίτλος της ομιλίας του, εξηγώντας πως «η καθ’ υπερβολήν οδός» είναι ένα χάρισμα που βρίσκεται πιο πάνω από όλα τα άλλα χαρίσματα.
Μιλάει για αυτούς που θέλουν υπερβαλλόντως να είναι κοντά στο Θεό και κοντά στο συνάνθρωπο. Και η οδός αυτή δεν είναι άλλη από την οδό της Αγάπης. Όπως, μάλιστα είπε χαρακτηριστικά στη συνέχεια, «ο Χριστός μας έδωσε την εντολή της Αγάπης. "Αγάπα το Θεό σου με όλο το μυαλό σου, με όλη τη διάνοια, με όλο το είναι σου και αγάπα τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου". Αυτές οι δύο εντολές είναι ότι πιο ουσιώδες μας έφερε ως μήνυμα ο Χριστός με το Ευαγγέλιό Του».
«Λένε οι Πατέρες της Εκκλησίας ότι ο Θεός δίνει τα χαρίσματα και τα αφήνει στους ανθρώπους, ακόμα κι αν δεν τα χρησιμοποιούν καλά, για να μπορέσουν να γυρίσουν στο σωστό δρόμο. Αλλά ό, τι χάρισμα και να έχει κανείς είναι επισφαλές και δεν ωφελεί ούτε εσένα, ούτε και τους άλλους αν δεν έχεις αγάπη», ανέφερε ο π. Γεώργιος στη συνέχεια της ομιλίας του. Συμπληρώνοντας, τόνισε πως η αγάπη είναι η αρχή και το τέλος. Ξεκινάμε με αγάπη να κάνουμε πράγματα και τελειώνουμε πάλι με αγάπη, καθώς η αγάπη είναι εκείνη που δίνει νόημα σε όλες τις ενέργειες του ανθρώπου. Ακόμα και στη φιλανθρωπία ή στη θυσία μας. Μιλώντας με παραδείγματα, έκανε μνεία στη νηστεία και στην προσευχή, σημειώνοντας πως «η προσευχή μας είναι μέσο για να αγαπήσουμε περισσότερο. Ακόμα και στην προσευχή μας πρέπει να νιώθουμε την αγάπη για το Θεό και για το συνάνθρωπο».
Εν συνεχεία, ο π. Γεώργιος διαπίστωσε πως η αγάπη περιλαμβάνει όλες τις άλλες αρετές. Και όλα όσα κάνουμε μέσα στην εκκλησία κατατείνουν ακριβώς στην αγάπη. «Οι Άγιοι της εκκλησίας μας, μας δείχνουν τον «καθ’ υπερβολήν δρόμο», μια οδό ξεχωριστή. Δεν κοιτάζουν αν πετύχουν το ένα κομμάτι ή το άλλο. Θέλουν να πετύχουν τα πάντα. Θέλουν να μάθουν την αγάπη και ό, τι κάνουν, το κάνουν για να μάθουν να αγαπούν και το πετυχαίνουν γιατί όταν ο Θεός δει ότι ένας άνθρωπος έχει τέτοια διάθεση, τότε τον βοηθά να το αποκτήσει», ανέφερε χαρακτηριστικά, τονίζοντας πόσο σημαντικό είναι να δούμε την αναγκαιότητα της πορείας μας σε αυτή την «καθ’ υπερβολήν οδό». Να ανασυντάξουμε όλα τα πράγματα που έχουμε γύρω από την πίστη και να πάψουμε να καλλιεργούμε μερική θρησκευτικότητα.
«Είμαστε τσιγκούνηδες στην αγάπη. Φοβόμαστε να αγαπήσουμε γιατί η αγάπη προϋποθέτει σχέση, πρέπει να δεις τον άλλο και να σε δει. Και έτσι αποκαλυπτόμεθα και το φανέρωμα αυτό το φοβόμαστε. Οι σημερινοί άνθρωποι είμαστε κλεισμένοι στο εγώ μας και ο Θεός μάς ζητά να βγούμε από τον εαυτό μας , να συναντήσουμε τον άλλο άνθρωπο και να δείξουμε αγάπη, ακόμα κι αν αυτό είναι μια επώδυνη διαδικασία», ανέφερε σε ένα άλλο σημείο της ομιλίας του ο π. Γεώργιος Σχοινάς, παροτρύνοντάς μας να αφήσουμε στην άκρη την ψυχρότητα της καρδιάς μας και να βάλουμε ως πρωταρχικό στόχο της ζωή μας να αγαπούμε, δίνοντας στην αγάπη, που τόσο πολύ ακούγεται ως λέξη στις μέρες μας, τη σωστή ερμηνεία, αυτή του Ευαγγελίου, και εφαρμόζοντάς την στην καθημερινότητά μας.
Προς το τέλος της ομιλίας του ο π. Γεώργιος συνέχισε να μας μιλά για την αγάπη λέγοντας πως «η αγάπη στο Θεό, έχει κάτι πάρα πολύ όμορφο. Ελευθερώνει τον άνθρωπο. Όταν ο νους του ανθρώπου αγαπήσει το Θεό, δεν μπορεί να υποδουλωθεί σε τίποτα υλικό. Η αγάπη που δίνω στους άλλους ξεκινά από την αγάπη στο Θεό. Αγαπώ τους άλλους γιατί ο Θεός πρώτος με αγάπησε κι εγώ τον αγαπώ. Και αφού ζω μέσα στην αγάπη μπορώ και να δώσω αγάπη».
Ενώ έκλεισε την ομιλία του για την «καθ’ υπερβολήν οδό», ευχόμενος «όλοι να αποκτήσουμε μια τέτοια αγάπη ώστε να μπορούμε να δίνουμε και αγάπη σε όλους
«Λένε οι Πατέρες της Εκκλησίας ότι ο Θεός δίνει τα χαρίσματα και τα αφήνει στους ανθρώπους, ακόμα κι αν δεν τα χρησιμοποιούν καλά, για να μπορέσουν να γυρίσουν στο σωστό δρόμο. Αλλά ό, τι χάρισμα και να έχει κανείς είναι επισφαλές και δεν ωφελεί ούτε εσένα, ούτε και τους άλλους αν δεν έχεις αγάπη», ανέφερε ο π. Γεώργιος στη συνέχεια της ομιλίας του. Συμπληρώνοντας, τόνισε πως η αγάπη είναι η αρχή και το τέλος. Ξεκινάμε με αγάπη να κάνουμε πράγματα και τελειώνουμε πάλι με αγάπη, καθώς η αγάπη είναι εκείνη που δίνει νόημα σε όλες τις ενέργειες του ανθρώπου. Ακόμα και στη φιλανθρωπία ή στη θυσία μας. Μιλώντας με παραδείγματα, έκανε μνεία στη νηστεία και στην προσευχή, σημειώνοντας πως «η προσευχή μας είναι μέσο για να αγαπήσουμε περισσότερο. Ακόμα και στην προσευχή μας πρέπει να νιώθουμε την αγάπη για το Θεό και για το συνάνθρωπο».
Εν συνεχεία, ο π. Γεώργιος διαπίστωσε πως η αγάπη περιλαμβάνει όλες τις άλλες αρετές. Και όλα όσα κάνουμε μέσα στην εκκλησία κατατείνουν ακριβώς στην αγάπη. «Οι Άγιοι της εκκλησίας μας, μας δείχνουν τον «καθ’ υπερβολήν δρόμο», μια οδό ξεχωριστή. Δεν κοιτάζουν αν πετύχουν το ένα κομμάτι ή το άλλο. Θέλουν να πετύχουν τα πάντα. Θέλουν να μάθουν την αγάπη και ό, τι κάνουν, το κάνουν για να μάθουν να αγαπούν και το πετυχαίνουν γιατί όταν ο Θεός δει ότι ένας άνθρωπος έχει τέτοια διάθεση, τότε τον βοηθά να το αποκτήσει», ανέφερε χαρακτηριστικά, τονίζοντας πόσο σημαντικό είναι να δούμε την αναγκαιότητα της πορείας μας σε αυτή την «καθ’ υπερβολήν οδό». Να ανασυντάξουμε όλα τα πράγματα που έχουμε γύρω από την πίστη και να πάψουμε να καλλιεργούμε μερική θρησκευτικότητα.
Προς το τέλος της ομιλίας του ο π. Γεώργιος συνέχισε να μας μιλά για την αγάπη λέγοντας πως «η αγάπη στο Θεό, έχει κάτι πάρα πολύ όμορφο. Ελευθερώνει τον άνθρωπο. Όταν ο νους του ανθρώπου αγαπήσει το Θεό, δεν μπορεί να υποδουλωθεί σε τίποτα υλικό. Η αγάπη που δίνω στους άλλους ξεκινά από την αγάπη στο Θεό. Αγαπώ τους άλλους γιατί ο Θεός πρώτος με αγάπησε κι εγώ τον αγαπώ. Και αφού ζω μέσα στην αγάπη μπορώ και να δώσω αγάπη».
Ενώ έκλεισε την ομιλία του για την «καθ’ υπερβολήν οδό», ευχόμενος «όλοι να αποκτήσουμε μια τέτοια αγάπη ώστε να μπορούμε να δίνουμε και αγάπη σε όλους
Επιτρέψτε μου παρακαλώ να διαφωνήσω με τον κεντρικό τίτλο της ανάρτησης, "Φοβόμαστε να αγαπήσουμε...". Θα έλεγα ορμώμενος από την Κλίμακα Του Αγίου Ιωάννου ότι η Αγάπη είναι χάρισμα από Τον Πανάγαθο Θεόν και χαρίζεται εφόσον αγωνιστούμε ως Χριστιανοί σκληρά στον στίβο των αρετών και ανεβούμε όλα τα σκαλοπάτια της Κλίμακας των αρετών. Ηαγάπη είναι "πανάκριβη", το τελευταίο σκαλί των αρετών σύμφωνα με τον Άγιο Ιωάννη. Το ότι δεν αγαπάμε λοιπόν δεν είναι ότι φοβόμαστε, αλλά γιατι δεν έχουμε αγωνιστεί να αξιωθούμε χαρισματικά την Αγάπη Του θεού. Άρα λοιπόν εάν δεν αγωνιστούμε με νηστεία, αγρυπνία και προσευχή και με ελεημοσύνη, μέσα στην μυστρηριακή Ζωή Της Αγίας Εκκλησάις δεν θα μπορέσουμε ποτέ να αγαπήσουμε. Επίσης διαφωνώ κασι με τη φράση ἑίμαστε τσιγκούνηδες στην αγάπη", Τσιγκούνης είναι αυτός που έχει και δεν δίνει, εμείς και πρώτος εγώ, δεν δίνω γιατί δεν έχω αξιωθεί την αγάπη να δώσω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘά έλεγα ότι η οδός καθ΄υπερβολήν έχει αρνητική σημασία στις μέρες μας. Άρα κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε να αναφερθεί, στην στενή και τεθλιμμένη οδός η απάγουσα στη ζωή, ως παρακαταθήκη των Αγίων Πατέρων.
ΑπάντησηΔιαγραφή